Martıların Efendisi, 2017

Film, hapishanede gördüğü ağır işkenceler sonucu öz benliğini kaybeden Şenol adlı karakterin kendine yeni bir dünya yaratmasıyla başlar. Bu dünyada karakter, kendini martıların efendisi olarak görür. Martılarla konuşur, kıyıda bekler, burada ütopik özgürlükler ülkesine birlikte gideceği bir yardımcı bekler. Bir zaman sonra tesadüfi olarak beklenen biri belirir kıyıda. Ama bu kişinin bir kurtarıcı mı yoksa bir yıkıcı mı olduğu müphemdir. Yaşanan bu durumla beraber olaylar hareketlenir ve başkaca bir seyre dönüşür... 

"Dünya kötülüklerle doludur. İnsanların bazıları iyicil, bazıları da kötücüldür." diye bir replik geçer. Filmde ifade edilen bu iyicil ve kötücüllerin yollarının kesişmesi bir çok konuda düşünmeye sevk eder izleyeni. Genel olarak baktığımda gözüme çarpan bazı mantıksal hatalar olsa da, sıkılmadan sonuna kadar izledim:)

🍀

Namaste!

Öldüğünü Google'dan Öğrenen Adam ve Diğer Tuhaf Hikayeler- Doğu Yücel

 

"İnsan buna hayıflanmaz mı şimdi? Biliyorum, hayattayken en büyük korkumuz hayatın bir gün sona ereceği gerçeğidir ama yine de herkes, en derininde ölümüne şahit olmak ister. Son nefesimizi verirken dudaklarımıza değen rüzgarı hissetmeyi, bitiş çizgisindeki kalp atışımıza kulak vermeyi, dünyaya son bir bakış atmayı, bu asla tekrarlanmayacak tek, eşsiz ve nihai anların tümünü tecrübe etmeyi illaki isteriz. Sizi bilmem ama ben bu anları kaçırmak istemezdim. Nerden baksanız haksızlık bu. Düşünsenize onca yıl hayata tutundum, hayat cümlemim öznesi oldum, cümlenin sonunda noktanın atılmasından mahrum kaldım."(s.14)

"Zaten hayat denen bilmece için yapılan en gerçeğe yakın tasvirin kum saati olduğunu düşünmüşümdür hep. Varlığımız bir avuç kum tanesi. Her geçen saniye eksiliyoruz. Hatıralarımız, rutinlerimiz, attığımız adımlar, yaptıklarımız, hepsi aşağıda birikiyor. En başta herkeste eşit oranda kum var ve kumların dökülme hızı da aynı. Fakat o hız hastalıklar, hava kirliliği, küresel ısınma, organik olmayan yiyecekler falan eklenince kişiden kişiye değişmeye başlıyor, bir bakıyorsunuz kum saatinin dar boğazı genişliyor ve kumların akış hızı hızlanıyor. Bir de benim gibi vakalar var; bir motosiklet ya da başka bir şey çat diye kırıyor o boğazı. Evet, çat diye."(s.17)

"Derken her şey karanlığa karıştı, uyandığınızda hatıranızda tutamadığınız rüyalar, ayrıldığınızda anlamını kaybeden tüm o hatıralar gibi."(s.41)

Tür: Öykü

Sayfa sayısı: 198

Can Yayınları

*

Namaste!

Maviye İz Süren'e Dair XXII

İçeriğiyle olsun, tarzıyla olsun beğeniyle takip ettiğim çok iyi bloglar var. Bunlardan biri, La Paragas. Blogun kıymetli yazarı Buraneros, ilk öykü kitabım Maviye İz Süren için enfes bir yorum yazmış. Kendisine çok teşekkür ediyorum. Özgün üslubuyla kendisinden de bir kitap beklediğimi söylemeliyim. 

İyi ki varsınız!

https://laparagas.blogspot.com/2024/04/maviye-iz-suren-ler.html

Namaste!

Frasier, 2023

 

İzlediğim uzun soluklu Seinfeld dizisi bitince önce mini dizilere takıldım. Daha sonra Robert'ın kitabında sıklıkla bahsettiği Frasier dizisini araştırmaya koyuldum. 

Ben dizinin eski versiyonunu ancak sıraya koymuşken yeni versiyonu yayınlanmış bile:) Bu sefer dizinin yeni versiyonunu izlemeye karar verdim. Bu sezonda 68 yaşındaki kibirli psikiyatrist, Frasier Crane,  Harvard Üniversitesi'ne hoca olarak dönüyor, çocukken ihmal ettiği oğluyla büyük bir evde yaşamaya başlıyor. İkilinin ve yakın çevresinin başından geçenler ince nüktelerle, kıvrak zeka oyunlarıyla izleyenlere aktarılıyor. İlk sezonu bitirdim, iyi bir izlenim bıraktı. Devam ederim diye düşünüyorum. Eski, başlangıç sezonlarına döner miyim? Bilemem...

Benimle yürüyen dizilerden bahsetmişken, sinema günceme Star Wars 8'i de bitirdiğimi not düşeyim.

Namaste! 

Aşkın Celladı ve Diğer Psikoterapi Öyküleri- Irvin D. Yalom

 

" Aşkın Celladı, Tecavüz Yasal Olsaydı, Şişman Bir Hanım, Yanlış Çocuk Öldü, Benim Başıma Geleceğini Hiç Düşünmemiştim, Usulca Gitme, İki Tebessüm, Üç Açılmamış Mektup, Terapide Tek Eşlilik, Sahibini Arayan Düşler " şeklinde sıralanmış on adet psikoterapi öyküsünden oluşuyor. 

İçerik kısmına dalacak olursak: yazgı ve varoluş acısı, yas, kabul görme, hastalıklı aşk, yaşam amacını yitirme, kaygılar ve korkular...

Bu tarz kitaplar, günümüzde oldukça popüler. Yaşanmış hikayelerin yer aldığı yerli diziler de fazlaca türedi. Bu yaygınlık genel olarak kalıp bir yargı oluştursa da Yalom ayrıdır benim için. Böyle kitapları okumak bireysel olarak, kendi içsel dünyama ışık tutuyor, kozmik bir bakış açısı edinmemi, var oluşumun derinliklerindeki duyguları, düşünceleri bilir kişi tarafından yorumlamamı sağlıyor...

***

"Anne ve babayı ya da çok eski bir arkadaşı kaybetmek çoğu kez geçmişi kaybetmektir: ölen kişi çok eski dönemlerin değerli olaylarının yaşayan tek tanığı olabilir. Ama bir çocuğu kaybetmek geleceği kaybetmektir: kaybedilen, kişinin yaşam projesinin ta kendisidir- ne için yaşadığı, gelecekte kendini nasıl tasarladığı, ölümü aşmayı umut edebileceğidir- insanın çocuğu aslında onun ölümsüzlük projesidir."(s.157-158)

"Zorunlu meşguliyetler çoğu kez büyük kayıplara uğrayanların dostu olup yas döneminin ilk safhalarında ilgiyi başka taraflara çekmek gibi hayırlı bir iş yaparlar."(s. 206)

"Depresyona her gömülüşünde tekrar tırmanıp yukarı çıktığını anımsa. Depresyonun iyi bir yanı-tek iyi yanı- her zaman sona ermesidir."(s. 253)

"Bir yaşam hiçbir zaman yanlış bir patika yüzünden ters gitmez; ana yol yanlış olduğu için ters gider."(s.264-265)

Açlık- Knut Hamsun

 

Yazmayı kendisine iş edinmiş, gururlu ve erdemli bir gencin açlıkla sınandığı bir yolculuk. Kahramanın iyi ve başarılı bir yazar olmak için verdiği çile dolu mücadele, övgüye değer. Gerçek bir yazı emekçisi diyebiliriz. Açlığın, inatçı kahramanımızın üzerindeki fiziksel ve ruhsal etkiler, duygulandırıyor insanı. Yıllar önce yazılmış bu eserden yola çıkarak, günümüzde de bitmeyen açlıkları düşündüm. Fizksel açlıklar, manevi açlıklar, ego açlığı, sevgi açlığı, ilgi açlığı vs.. İnsan var oldukça açlığın farklı yansımaları da hep olacaktır...

Norveçli yazar Knut Hamsun'un kendi hayatından izler taşıyan bu eser, 1920 yılında Nobel edebiyat ödülü de almış. O zaman Nobel ödüllü yazarları okuma listeme bir yenisini daha ekleyelim💙

***

"Gözlerimi açar açmaz eski alışkanlık, düşünmeye başladım; bugünlük bir ümit var mı diye."

"Bir insanın en candan, en hararetli bütün girişimlerinin yüzde yüz boşa gitmesinde bir hikmet var mıydı, neydi?"

Yaratılan, 2023

Yönetmen Çağan Irmak atmosferine alışık olanların izleyebileceği sekiz bölümlük mini bir dizi.

Anlatı kısmında yazar Mary Shelley'in, Frankenstein adlı romanından esinlenilmiş. Uyarlama değil ilham kaynağı olmuş. Konusu genel hatlarıyla, genç ve azimli bir tıp öğrencisi olan Ziya'nın İstanbul'da yaşadıkları ve eskiden babasının da tanıdığı İhsan Hoca ile yollarının kesişmesiyle, sürükleyici olayların odağı haline gelmesi...

İnsanın yaratma arzusu, bilimin sınırlarını zorlaması, kendinden olmayanı dışlaması, körü körüne bağlanılan namus kavramı, tabular, sonsuzluk arayışı, yaşadıkça kendinde yarattığı canavarsı yön ya da duygularını bastırdıkça ortaya çıkan yapay benliğiyle çatışması... 

Diziyi izledikten sonra sesli kitap olarak, Frankenstein kitabını da dinledim... Bu kadar gotik hava yeter be kuzum,   Adamlar'a kulak verelim:)

Kurak Günler, 2022

Kurak Günler, Emin Alper'in yönettiği ödüllü bir film. 

Bir süredir susuzluk sorunu yaşayan, kuraklıkla mücadele eden yanıklar kasabasına yeni atanan genç savcı Emre ile belediye başkanı Selim, yerel gazeteci Murat ve kasabalılarla yaşanan problemleri anlatıyor. 

Bir ülkedeki yozlaşmış siyasi yapının halk üzerindeki etkisini okuyabilirsin bu filmde. Dahası bir sorunun, bir seçimin toplumsal linçe nasıl dönüştüğüne tanık olabilirsin. 

Kasabada zaman zaman oluşan obrukların filmin anlatısıyla bütünleştirilmesi iyiydi. Bir çatlak, bir obruk ve zamanla kapanmayan boşluklar...

Masalcı - Mario Vargas Llosa

Amazon ormanlarının derinliklerinde soyu tükenen bir kabile. Machienga kabilesi. Kabilelerin tabuları, töreleri, büyüleri. Yüzünde büyük ve ürkütücü bir leke olan Perulu. Üniversitede parlak bir geleceği bırakarak ortalardan kaybolan o mu acaba? Bir farklılıkla hayata tutunmak. Masal içinde türeyen başkaca masallar. Hani hep söylenen, masal masal içinde. Ben dediğin bunun neresinde? Bir çok araştırmacıdan saklanan gizemli masalcılar. Yeryüzünün silinip giden halklarından kalanlar. Sözcüklerin gücü. Farklı konuşma biçimleri, inanışlar ve bağlanışlar...

*

"Yeryüzünde bir kötülük olursa, insanlar toprağı sevmiyorlar, ona gereken özeni göstermiyorlar demektir. Ama toprak bizim gibi konuşamadığına göre söylemek istediğini söyleyebilmesi için bir şeyler yapması gerekir. O da sallanır işte. Beni unutma, demek için. Ben de varım, demek için. Kötü davranılmak istemiyorum, demek için."(s.236-237)

"Demek en iyisi yürüyedurmak. Güneşin gökyüzündeki yerinde, ırmağın yatağında, ağacın topraktaki kökünde, ormanın yeryüzünde kalmasını sağlamak." (s.231)

"Önemli olan insanların ne yaptıkları ve ne yapmadıklarıdır."(s.219)

**

Bu kitapla Nobelli yazarları okuma sürecime bir yazar daha eklendi💙

Seinfeld, 1989

 

Seinfeld, 1989 yılında yayınlanmaya başlayan, Jerry ve arkadaşlarının komik maceralarını anlatan bir sitcom. Dokuz sezonun sonuna geldim ve paralel hayatımın tatlı arkadaşlarıyla vedalaştım. İlk kez uzun soluklu bir dizi izledim. Kendimi ödüllendirdiğimde açtığım ve beni iyi hissettiren bir diziydi. 

"Onu hatırlamak için bir yol bulursak aslında ölmemiş demektir." 

Zor dönemimde bana ışık olan bir replikti, defterime yazdım. 

Gelsin sıradaki dizi:)

Zellenbur'un Sıradan Bir Günü- Metin Nart

 

Zellenbur'un Sıradan Bir günü, farklı seslerle, farklı dünyaları aktaran, muzip bir yaşam müptelasının öyküleri. Uyum ve kaos arasında gidip gelen bir oluş dünyasının içinden tebessümle geçmek gibi...

Kurmacada farklı ses tonları kullanmak; dile hakim olmayı, büyük bir birikimi, deneyimi ve iyi gözlemi gerektiriyor. Bu öykülerde bunların hepsini görmek mümkün. Arabacı Meyhanesi, Hokka Divit beğendiğim öykülerin başında geliyor. Kemal Koton'un epigrafları da👍💙

***

"İnsanın bir şeyi anlaması için bazan, o şeyin yüzüne bir tokat gibi çarpması gerekiyormuş. Belki de yarı yaşındaydım ama bu benzerlik dikkatli bir gözden asla kaçmazdı ve ilk fark eden, hem de çarpışmadan evvel oydu. Bundan emindim. İfademden, benzerliği benim de fark ettiğimi düşünmüş olmalı ki şaşırmış, gerilmiş, eli ayağı birbirine karışmış ve bana çarpmıştı. Sonrasında yaptığı anlamsız hareketler tedirginliğindendi. Sözlerine yüklediği duyguyu sıcaklık sanmam bir yanılgıydı."(S.80)

"Hüzün uzun kış günlerinde çoktan demir attığı sahilde kılı kıpırdamadan sakin ve kaderine razı, terk edilmiş bir buharlı gemi gibi kimsenin umurunda olmayan sahte mağrurluğuyla zamanı öğütmekte."(s.97)

Herkes Kendi Hayatının Kahramanı- Gülcan Özer

Psikiyatrist Gülcan Özer'in okuduğum ilk psikoloji kitabı. İçerik olarak, bir uzman gözünden, insanın var oluş biçimleri, ilişkiler, kültürel kodların insan yaşamı üzerindeki etkisi, evlilik, aile, ebeveynlik tutumları, iş hayatı ve özel hayatın ayrımı, insanın kendiyle barışık olması, boşanma, ego, aldatma, samimiyet ve strateji, kader, keder gibi konular ele alınmış.

Kitapta en çok, tüm konuları özetlediği 'uzun son söz bölümü' favorim oldu... 

***

"Kadının kurtuluşu ne adamda, ne kariyerde, mağduriyetten beslenmemeyi öğrenmeden kadının adı yok."(s.140)

"Kim ne yapmış olursa olsun, nasıl hırpalanmış olursak olalım dermanın bizde, hakkaniyetin roman kahramanı olduğu ve adına hayat denen mesele esas oyuncu olmamızı ister. Israr eder. Eğer hayatımızın esas oyuncusu olmaz, yahut olamaz isek, suçladığımız insanlar ve hayatlar el ele tutuşmuş bizim hayat öykümüzün kahramanları oldu ise, o vakit kendi hayat senaryomuzun figüranı oluruz."(s.182-183)

*

"Hayat bir zaman aşımı oyunu, hiçbir acı zamanın karşısında direnemiyor, sesini soluğunu, rengi ruhsarını kaybediyor. Ayakta ve hayatta kalacak isek, acı yaşanıyor ve tarihin karanlığında yerini alıyor. 

Hikayenin sonunda tamamlanarak yahut eksilerek devam ediyoruz yolculuğumuza... O yüzden insanın kederini şöyle doya doya yaşaması, kıymetini bilmesi, sarıp sarmalayıp vedalaşması, karanlığa teslim ederken ardından uzun uzun bakması lazım. Acıyı zamana emanet edip yaşamazsak, o da ya kendi karanlığına sizden bir parçayı alıp gidiyor ya da gidesi olmuyor; kalıyor."(s.185)

**

Sen söyle ben dinlerim, Alexander💙

Lena, Leyla ve Diğerleri

Ankara Ulus Küçük Tiyatro'da, arkadaşımın sürpriziyle izlediğim tiyatro oyunudur.

Kiev'li Lena'nın aşkı uğruna yaşadığı yeri bırakması ve İstanbul'un varoş mahallesinde yaşamasını konu edinir. 

Lena, bir bukalemun gibi bulunduğu yerin ataerkil zihniyetini benimser ve uyumlu bir Leyla olur. Ancak geride bıraktığı, içinde sürekli çatıştığı Lena onun peşini bırakmaz...

Kimlik kargaşası, baskıcı toplumların içinde belirmeye çalışan bireyler, özellikle kadınlara biçilen farklı roller altında ezilen, yok olan otantik benlikler...