Yaklaş. Burada koca bir boşluk var. O boşlukta kök ağacın, otantik benliğine işleyen her şey var. Ondan uzanan onlarca dal. İhtimaller, varsayımlar, ...-olsaydı şeklinde yükselen dallar. İçinde kalan o ihtimalleri, seçemediğin hayatları mı yaşamak istiyorsun? O zaman hazırlan bebeğim, burada her şey mümkün. Gece Yarısı Kütüphanesi'ne gidiyoruz. Karanlığınla, sosyal maskelerini bir kenara bırakarak varacağız oraya. Yüzleşmediğin, kaçındığın, korktuğun gerçeklerinle... Raflara bak, orada seçemediğin hayatların kitapları dizilmiş. Haydi bir kitap seç ve oradaki kahraman ol. Hangi kitabı seçersen seç, kırgınlıkların, korkuların, endişelerin, heyecanların, sevinçlerin, aşkların, ayrılıkların, başarıların, başaramayışların, haksızlıklar, kaybedişlerin, ölümü yakından tanımaların, suçlamaların, suçlu arayışların, şikayetlerin, yoklukların, zenginliklerin vs. olacak. Sıralasam bunları sayfalarca uzar gider... Her hayatın farklı bir bedeli olacak. Gözün ne geçmişte, ne olamayanda, ne de geleceğin kaygısında kalsın. Hangi hayatı seçersen seç, hepsinin mayasında eksiklikler, zıtlıklar olacak. Önünde uzayan tek bir hayat var, senden bir tane var. Belki de yanlış olan, pişmanlıklarının şu anki hayatına hükmetmesine izin vermendir...
***
"Direnme gücüne sahip olanlar başkalarından farklı değildir." (S.91)
"Hayatta kalıplar var. Ritimler. Bir hayatta kendimizi köşeye kısılmış hissettiğimizde, hüznün trajedinin başarısızlığın ya da korkunun, tek bir var oluşun ürünü olduğunu düşünmek çok kolay. Yalnızca yaşamanın değil, belli bir şekilde yaşamanın sonucu olduğunu düşünmek çok kolay. Demek istediğim acıya karşı bağışıklık kazanmamızı sağlayacak bir yaşam tarzı olmadığını anlasak, her şey çok daha kolay olurdu. Mutluluğun doğasında acının da olduğunu. Biri olmadan öbürünün olmayacağını. Tabii ki farklı düzeylerde ve miktarlarda. Ama hiçbir hayatta sonsuza kadar saf bir mutluluk içinde olamayız. Öyle bir hayat olabileceğini düşünmek ancak yaşadığımız hayattaki mutsuzluğumuzu büyütmeye yarar."(s.177-178)
.jpg)
