11 Temmuz 2025 Cuma

Ressamın İsyanı- Gündüz Vassaf


Altı yüz yetmiş iki sayfalık kitabın merkezinde, on altıncı yüzyıl resmine farklı bir yön veren Caravaggio'nun resimleri var. Roman dört bölümden oluşuyor: Birinci Kitap: Ortigia, İkinci Kitap: Lara, Üçüncü Kitap: Yolda, Dördüncü Kitap: Procida. 

Romanın ana karakteri ressamın "Azize Lucia'nın Gömülüşü" resminden etkilenir ve onun hayatının, resimlerini izini sürer. Caravaggio onun hipnozu, makberi, dirilişi, uyanışı, rüyası, sorgulayışı ve büyük arayışı olur. Yollarda kendini gömer, yolun sonunda başka bir durakta yeniden hortlatır. Saat sınırlamalarıyla daralır, hayaller kurar. Saliselik serbest çağrışımlarla güneşte fırtınalar koparır, efendim kültür kevgiri olur, dinlerden huzursuz yakınmalara gark olur. Ülke ülke, kültür turizmini canlandırırken aslında kendi hayatının, kendi arayışlarının peşine düştüğünü ayrımsar. Lara ile aşkın kimyasını, simyasını anlar. Gündelik ilişkileri de fast food hızıyla tüketir ama Lara hep vardır.

Yazar, yedi yılda tamamlamış bu eseri. Başlangıçta da okurun demlenerek okumasını salık vermekte. Öyle okumaya çalıştım. Çok gezdi benimle. Alıntıların bir kısmını defterime yazdım, bir kısmı da burada dursun istedim.

*
"Ölümü düşünerek yaşayacağına, yaşadığını düşünerek öl," dememe kızmıştı. Ölümünü yaşarken yaşatıyordu. O yaklaştığını hissettiği ölümün bencilliğinde, ben acısıyla yüzleşmememin korkaklığında, günlük yaşamımıza toz kondurmamayı oynadığımızın farkında mıydık? Farkında mıydık, ölümünün kokusunu alan ben, soğuk havada kaşkolünü almasını hatırlatırken, ölümünün aynası olduğumun? (s.586-587)

"İyi okur kendini yazara kaptırmaz. Kabul ediyorum, romancı masal anlatıcısıdır. Ama masallar, dünyamızdan kaçıp soluklanma yeri olmakla sınırlıysa düzenin afyonu olmaktan ne farkı var."(s. 522)

"Yol özgürlük. Evinde tekrarlıyorsun kendini. Kahvaltın aynı. Yatağın aynı. Perdelerle örttüğün pencerenden manzara aynı. Yol arkanda bıraktığın, vardığında yenileriyle karşılaşacağın problemlerden uzak. Yaptıklarını, yapmadıklarını, yapacağını sandıklarını gözden geçirmek. Arafta olmak. Peki ben ne halt ediyorum? Caravaggio peşinde kendimi kovalıyorum. Yalan!" (s.584)

**

Bu süreçte okuduğum diğer kitaplar:

- Bir Haftada Sabahattin Ali, 127 sayfa
- Mavi Zamanlar, Mavisel Yener, 198 sayfa
- Sarkaç, Şengül Can, 93 sayfa

***
Sevgiler.


4 yorum:

  1. Sizinle çok dolaştıktan sonra sonuç ne? sevdiniz mi? sıkıldınız mı? çok uzatmış mı dediniz? bazı bölümleri iyiydi ama gerisini bilemedim mi diye düşündünüz? bunu yazınızdan çıkaramadım ve böyle sormamım nedeni bu kitabı çok okumak istemiştim ama kaldı bir şekilde tekrar bir baksam mı sorusunun cevabını arıyorum aslında. Diğer yandan Caravaggio hem kendisi hem de resimleri bana çok karanlık/kasvetli gelir 600 küsur sayfaya değer mi? yanıtlarsanız sevinirim. sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öncelikle roman türüne tam anlamıyla koyamayacağımız bir eser. Bir bütünlük yok, farklı türlerin sentezi gibi. Konu yahut tür bütünlüğü arıyorsanız size hitap etmeyebilir. Anlatıcının cesurluğu, rahatlığı beni kendine daha çok çekti. Kitabı bırakıp bırakmama arasında kaldım. Caravaggio kasveti kitaba da hakimdi, farklı türlere açık bir okur olmama rağmen beni zorladı. İşlenen temalar, toplumsal yapılar, ideolojiler, din, edebiyat ve duygular üzerine inşa edilen karmaşık ilişkiler. Bu konuda okurunu düşünmeye, olayları farklı yönlerden değerlendirmeye sürüklüyordu. Ancak bir müddet, özellikle bu kitaptan sonra çok kalın bir roman okumayı düşünmüyorum:)

      Sil
    2. Çok teşekkür ediyorum, resimle/ressamlarla ilgili kitapları seviyorum (romana uyuyup uymamasını o durumda pek dert etmiyorum diyelim) yaz bir geçsin soğuk havalarda deneyebilirim:) sevgiler

      Sil
    3. Rica ederim, kış günlerinde uzun bir zamana yayarak okuyabilirsiniz:) sevgiyle..

      Sil