Yas sürecinin inkar evresinde hayatını idame ettiren Chloe. Kitabın odağını, kahramanın şu anki hayatına farklı bir yüz kazandırması ve kendi çıkış yolunu çeşitli yöntemlerle bulması oluşturuyor.
Okuyanlara, özellikle bir yakın kaybında yaşanan zor süreçlere kılavuz olacak aydınlık bir yolculuk...
***
"Bir yakınımızı kaybettiğimizde çok sık hissettiğimiz bir duygu bu. Gülümsemek, zevk almak, heyecanlanmak, sevmek... Yapamadığımız davranışlar... Adeta sevdiğimiz kişinin yokluğunda bu duyguları hissetmeye hakkımız yokmuş gibi." (s.92)
*
"Yas, her şeyden önce duyguların kabulünden geçen gerçek bir iyileşme süreci. Önceki hayatımın mutlu bir geleceğe imkan tanımayan bir geçmişten kaçış olduğunun farkına vardım. Yaramın üzerine bir bant yapıştırmıştım yapıştırmasına ancak yaram hala oradaydı, derindi, canımı yakıyordu beni için için kemiriyordu ve doyasıya yaşamaktan alıkoyuyordu. Bugün o yara bandını çıkarttım ve yaramı iyileştirmek için üzerine merhem sürüyorum. Yaranın izi ömür boyu geçmeyecek olsa da en azından kabuk bağlayacak. Üstelik özellikle muhteşem anılarla dolu ve ben artık o anıları yad etmekten korkmuyorum. Annemin hayatta olmamasını sonunda 'kabullendim'." (s.89)
**
"Kitapta şu yas grafiği hikayesini buldum ve yaraları gerektiği şekilde sarmak için aşılması gereken beş aşamanın neler olduğunu öğrendim: inkar, öfke, pazarlık, depresyon ve son aşama kabullenme. Herkes kendi hızına göre ilerliyor ve bazı aşamalar diğerlerinden daha uzun sürebiliyor ancak genellikle, hepsi gerekli."(s.89)
***
Sevgiler.
