Atları Çalarken, 2019

Out Stealing Horses, Per Petterson'un ilk romanından uyarlanmış bir kuzey filmi.

Norveç'te ormanda bir gölün kıyısındaki küçük evinde yaşamını sürdüren altmış yedi yaşındaki Tront'un hikayesine yoğunlaşıyor.

Tront, ikinci karısını trafik kazasında yitirmiştir, köpeği Lyra ve kendisiyle beraber sürüklenen anıları, o küçücük evi doldurur.

O anılar, babasıyla geçirdiği yılları, arkadaşı Jon ile kurduğu arkadaşlığı, onunla oynadıkları at çalma oyununu ve bunlara eşlik eden muazzam doğa kesitlerini kapsar. 

Çocukluk sıkıntıları, baba-oğul ilişkisi ve oradaki yaşanmamışlıklar, söylenemeyenler, mutsuzluklar, 'kendi olamayışın' sancıları bir bir dökülür şimdiye.

Geriye dönüşler yani zamandaki o kırılmayla belirginleşen sert yüzleşmeler, şimdiyi ne kadar şekillendirebilir?

Tront, yitiklerle hayatının son deminde rutin hayatının gereklerini yerine getirir. Dickens okur,

Dickens okumak, yok olmaya yüz tutmuş dünyada uzun bir şarkıyı söylemek gibidir, her şey günün sonunda bütünleşecek başka bir parçadır. O parçaların anlamına yalnızca sen karar verirsin. Birilerinden medet umma. 

"Ne zaman acıtacağına sen kendin karar verirsin." 

Bana kalırsa filmin kilit cümlesi buydu. Kadercilik kolaydır, kontrolcülük zordur. Hayatını sen şekillendirirsin, birilerinin ya da olayların ne zaman, ne kadar canını acıtacağına sen izin verirsin. Bunu kendine yaşatmak ya da yaşatmamak senin elinde. Aldım kabul ettim:)

Zorba- Nikos Kazancakis

İnsanlar türlü türlüdür der Zorba’da. Hayatlarını yaşamayı amaç sayanlar ve bütün evrenin hayatını yaşamayı amaç edinenler. Bu iki türün yaşama şeklinin tek savaşı, maddeyi ruha dönüştürme savaşıdır. Yaşadıklarımızın simyasından bir ruh oluşturabilme kaygısı. 

Zorba, hayatın içine dalan dünyaya sığmayan bir ruh, kendi içsel özgürlüğünü ilan etmiş, içindeki kötülüklerin farkında ve onlarla mücadele etmeyi bilen, santur çalan, rakseden hayat dolu biri. Anlatıcı, yazarın kendisi, hayatında çok okuyan, kafasındaki soru işaretlerine Buda’dan yanıtlar aramaktadır. Ancak o, bütün evrenin hayatını yaşamak isteyenler grubunda daha pasif ve cesareti kuşanmak için çok kontrolcü davranır. Zorba ile linyit çıkarma hikayesiyle yolları kesişir. Yazar, bu hikayeyle Zorba’nın yaşama başkaldıran asi yanıyla kendi hayatının temel sorunlarını yeniden gözden geçirir. 

Nihayetinde nasıl yaşarsak yaşayalım, hepimiz ölüm denilen kara çukura yaklaşıyoruz. Kutsal korku evrensel ve her geçen saniye sonsuzluk sandığımız zamandan yiyoruz. İçimizdeki şeytanları bertaraf ettikçe belki de bir illüzyon olan hayatın gizli anlamlarına ulaşıyoruz. Maddeyi ne kadar ruha dönüştürürsek o kadar mutlu olduğumuzu sanıyoruz...

Yazarla tanışma kitabımdı, iyi bir izlenim bıraktığını söylemeliyim:)

Kitaplarla kalın..

***

“Sanat, gerçekte bir büyü oyunudur. İçimizde pusuya yatmış karanlık güçler oturmaktadır; öldürmek, yıkmak, öç almak, saldırmak için her zalimce davranışımızda, sanat tatlı flütüyle gelip bizi kurtarıyor”(s.162)

“Senin anlayacağın, insan işine gelmeyeni unutur.”(s.208)

Kin, 2021

 

Kin, yönetmenliğini Türkan Derya'nın yaptığı, Yılmaz Erdoğan'ın yazdığı Güney Kore uyarlama filmi.

Dürüstlüğüyle tanınan Başkomiser Harun, mesleğinin en parlak dönemini yaşamaktadır. 

Bir ödülün ardından alacağı terfiyi kutlamak üzere iş arkadaşlarıyla buluşur.

Bu buluşma sonrası, bindiği taksideki şoförün saldırısına uğrar ve kendini savunmak için adamı öldürür.

Terfisini gölgeleyecek bu durumu herkesten gizler ve cinayetin failini aramaya başlar.

Ardı ardına yaşanan ölümlerin altında; geçmişte yaşanan, yarım kalan bir davanın büyük bir kin hikayesi gizlidir.

Bu filmi Yılmaz Erdoğan için izledim, beğendim mi:) Tamamen nötrüm...

Bu arada hafta sonu, Filmekimi Ankara filmlerinden birine gitmeyi çok istiyordum. Cumartesi günü gittim, gişede sonraki günlere ait, bir tane bile bilet bulamadım, tükenmiş... 

incir uyutması

 

Malzemeler:

- 2 buçuk su bardağı süt

- 8 adet kuru incir

Yapılışı:

Sütü küçük bir tencerede kaynat.

Kaynadıktan sonra altını kapatarak ılımasını bekle.

Kuru incirleri beş dakika sıcak suda beklet.

Daha sonra incirleri küp küp kes.

Blender yardımıyla tüm incirleri tane kalmayacak şekilde sütle çırp.

Kaseye ya da kuplara karışımı paylaştır.

Kupların üstünü bardak altıyla kapat.

Üzerine bir sofra bezi örtüp 2 saat uyut.

2 saatin ardından sofra bezini açıp tatlıyı buzdolabına koy, 1 saat daha uyut sonra üzerine ceviz ekleyerek afiyetle ye:)

Bu ölçüden 3 kişilik çıkıyor. 

Mutlu bir hafta sonu olsunnnn💙

Eylembilim- Oğuz Atay

Oğuzcum Atay’ın külliyatının son ve yarım kalan kitabını okudum. Kitabın konusu, 12 Mart öncesi, ülkede yaşanan öğrenci çatışmaları, üniversitedeki işgaller ve forumlar… Bilhassa bu olaylar karşısında öğretim üyelerinin, bilim adamlarının tutum ve davranışları.

Gidişatın gerçeklerini eyleme dökerek dillendiren öğrenciler ve eyleme girişip girişmeme konusunda ikircikli davranan öğretim üyeleri… Eylem mi bilim mi? Hayatın seyrini değiştirecek bilim ve bilgi üretme alanları olan üniversiteler ne kadar bunu gerçekleştirebiliyor? Yaşadığı zamanın ruhunu ironik bir dille yansıtmaya başlayan bu hikayenin bunu sorguladığını düşündüm. Onu okurken oluşturduğu atmosfere hemen dahil olabiliyorum. Doğum günün kutlu olsun, ışıklar içinde uyu

Külliyatı tamamlamaya az kaldı:)

***

“Bize, bizden başka kimse acımaz.”

“Çünkü hangi toplum katından gelirlerse gelsinler, aydın yani düşünen, yani kafasında yeni bir dünya kurmaya çalışan kimse kendi sınıfını kendi belirler.”

“Neden bazı insanlar, bazı şeyleri hiç bilmiyorlar?

Duysalar, dinleseler, hatta karşılarında görseler bile bilmiyorlar...”

Parasite, 2019

Samsatlı  Lukianos  şöyle der:

"Müşteri:

- Bana ne öğreteceksin?

Pythagoras:

- Sana bir şey öğretmeyeceğim; hatırlatacağım."

Birçok sanat yapıtının birincil amacı göstermek, farkındalık oluşturmak ya da hatırlatmaktır. 

Oscar ödüllü Parazit filmi de iyi bir hatırlatma örneği sunarak, izleyeni fazlaca derin düşündüren bir film olmuş. 

Farklı sosyal sınıflara mensup iki ailenin bir araya gelen ilginç hikayesi, sınıf eşitsizliğini, kapitalizmin gücünü anlatıyor. 

Telefonların, sosyal medyanın üzerimizdeki hakimiyeti işlenen öteki temalardı. 

Üst sınıf tabakada yer alan ailenin yaşadığı devasa ev, tamamen bu film için tasarlanmış. 

Yönetmenin yer yer şaşırtan ama belli bir doğru üzerinde seyreden hikayesi, zekice geldi bana.

Filmin sonu çok kanlı, vahşet dolu olmasaydı daha iyiydi:) 

Beni Onlara Verme- Tarık Tufan

“Belki de dinlediğimiz müziklerin, izlediğimiz filmlerin, okuduğumuz romanların acısı aramızdaki duygusal kırılmayı giderecektir.”

.

“Güldüren şeyleri de seviyoruz fakat ‘gerçek olan acıklı olan’ diye düşünüyoruz.”

.

“Maharet sihirbazlıkta değil, birine hiç karşılık beklemeden kalbini verebilmektir. En büyük, en görkemli sihir, birini sevebilmektir.”

.

“Yoku bilmeyene ne söylesen boş.”

.

“Herkesin hicreti niyet ettiğinedir.”

.

“Hayal ettiğimiz her şey, hava kararıp da mahalleye döndüğümüz anda düzensiz bir mezarlık gibi üst üste yığılıyordu.”

Copie Conforme, 2010

 

Kitabının tanıtımı için İtalya’ya giden İngiliz James Miller adlı yazarla, Floransa’da sanat galerisi olan Fransız bir kadın, Elle’in İtalya Toskana’daki bir günü… Bu günde, sanattaki orijinal ve kopya arasındaki ilişkiden, kadın erkek ilişkisine uzanan bir sorgulama eşlik ediyor izleyene. Aslı Gibidir, sanat eserleri üzerindeki gerçek ve kopya konusu yaşantılarımızda nasıl olur? Sorusuna cevap arar nitelikte. İkili arasındaki sohbetin kaydığı tuhaf nokta, kurmaca mı ikisinin gerçekliği mi?

Toskana’da geçen filmler oranın tarihi manzaralarından dolayı çok ilgimi çekiyor ve genelde hoşuma gidiyor. Juliette Binoche oyunculuğuna zaten hayranım:)

İranlı yönetmen Abbas Kiarostami , “Her kopyanın içinde orijinalinden daha doğru ve daha güzel olan bir şey her zaman vardır. Adem ve Havva’nın oğulları ve kızları, Adem ve Havva’dan daha özgürdür. İşte bizde orijinaline eşit kopyalarız.” Demiş. Asıllarımızdan izler taşıyoruz, o izlerin üzerine kendimize özgü neler katabiliriz? Evrende aslı bulunan çok az şey var. Sanatta her şey birbirinin devamıdır, misal edebiyatta işlenecek temel konular işlenmiştir; sanatçıyı sanatçı yapan onun üzerine kendince eklediği üsluptur. Eğer bu üslup çağının insanları tarafından içselleştirilirse o kişinin eserleri kendine bir yer buluyor. İlişkilerde ise, probleme mahal veren, kadın-erkek algılayışının farklı olduğu gerçeğini unutmayan, sorunun kaynağını bu şekilde düşünüp kişiselleştirmeden, kendilerine ortak bir dil oluşturan ilişkiler uzun süreli oluyor. Kiarostami, hız çağında aşkın mümkünatını sorguluyor, sanat içerikli filmleri sevenlerin gözdesi olacak bu film, son zamanlarda izlediğim en iyi yapımdı.

"...insanoğlu varoluşun yegane amacının eğlenmek ve zevk almak olduğunu unutan tek canlı.

Eğer böyle yaşamanın yolunu bulmuş birileri varsa mutlularsa ve hayatın tadını çıkarıyorlarsa onları kutlamalıyız, eleştirmemeliyiz."

“Eğer birbirimizin hatalarına biraz daha toleranslı olabilseydik daha az yalnız olabilirdik.”

Kil-Tablet Öykü, Ekim

 Kil-Tablet Öykü'nün Ekim sayısının teması: "Herkesin Bir Türküsü Vardır." 

Bende memleketim Adıyaman'ın türkülerinden birini öyküledim...

https://kiltabletoyku.com/oyku/duz-dara-yar-duz-dara/

Sevgiler..