Hüyükteki Nar Ağacı- Yaşar Kemal

Buraya, güneşin bir köz yığını gibi dört yanına yalım saçarak kıpkızıl çıktığı verimli bir Çukurova çizelim. Geniş tarlaları yeni yeni sürmeye başlayan traktörleri, yolun tozlarına serilen uzunlu kısalı gölgeleri, ırgat işçilerinin yoksulluğunu, yaşam kavgasını, veremle, sıtmayla mücadelesini de ekleyelim. Kurban edilen sarı öküzü, satılan keçiyi, hüyükteki nar ağacının akla hayale sığmaz hünerlerini de çizmeyi unutmayalım. Doğa insan ilişkilerini, Anadolu kültürünü romanlarında çok iyi aktaran dil ustası Yaşar Kemal'in güçlü üslubunu, duyarlılığını, yaşadığı zamandaki mevsimlik işçilerin hikayelerini gökyüzünün rengiyle karıştıralım. Kendi tragedyalarını mutlak gerçeklik sanmaktan başka çıkış yolları olmayan çaresiz insanların, tükenmeyen umudu olan hüyükteki nar ağacını gerçekçi olana kadar boyayalım...

***

" Olacak olan olur" diyordu. Önüne geçilmez olacağın..."

   "Aba altında er yatar demişler ya, doğru söylemişler. İnsanoğlu anlaşılmaz bir yaratık..."

The Banshees of Inisherin, 2022

İrlandalı çağdaş oyun yazarı Martin Mcdonagh'in yönettiği filmde, 1920'lerde İrlanda'nın batı sahilinde bir adada yaşayan Padriac, uzun zamandır arkadaşı olan Colm'un onunla hiçbir şey yapmak istemediğini, ondan hoşlanmadığını günden güne öğrenir. Padriac arkadaşlıklarının sonlanmasını istemediği için pes etmez ve bu ilişkinin çöküş nedenlerini bulmaya çalışır. Ancak ne kadar baskı yaparsa yapsın sonuç o kadar kötü olur...

Ana karadan, durmadan iç savaşın sesleri gelmektedir. Savaşın korkusuyla, ölüm anksiyetesinin esir aldığı ada insanlarının tuhaf hikayesinin vardığı nokta, bana yok artık dedirtti. Birine duyduğun soğukluğu, isteksizliği, hülasa nefreti, kendine zarar vererek göstermek de bir hastalık değil mi? Olay örgüsünün bu denli drama bağlanması cidden rahatsız etti beni. 

Dostluk denilen kavramı bazen çok abartıyoruz, biriyle görüşmeye başlamak, onunla hayatı paylaşmak aslında her ihtimale de açık olmayı gerektirir. "Artık seninle görüşmek istemiyorum" özgürlüğü iki taraf için de geçerlidir. Karşımızdakini ne kadar seversek sevelim, bir insan sizinle ilgili bir şey duymaya tahammül edemiyorsa, kararına saygı duymak ve onu kabullenmek en doğrusu. Çünkü kabullenmek, erdemdir. Zorlamak ise, kendi açımızdan değersizliği tekrar tekrar hissetmekten ve karşı tarafı rahatsız etmekten başka bir işe yaramaz. Bir arkadaşlığın bitişini kabullenme süreci, insanların kültürü, bağlanma tarzı, tecrübelerle, yaşadığı şartların zorluğuyla da alakalı. Ne olursa olsun, gitmek isteyene izin vermeli. Geçinmeye gönlü olan, seven, geri dönme ihtimali olacak biri zaten sizi hayatından çıkarmaz.

Kendimi Kaybettiğim Yerde Buldum- Veronique Maciejak

 

Bölgesel bir radyoda muhabirlik yapan Emma işi için oldukça fedakar davranmakta ve orada görülmek onaylanmak istemektedir. Fakat patronu bu fedakarlığın farkında bile değildir. Bu durum onun motivasyonunu etkilemektedir. Bir gün Julien Vascos adlı bir yazarla röportaj yaptığında, yazarın yeni projesi onun hayatına da başkaca bir yön verecektir…

Geçmişte yaşanan olumsuzluklar, şu anki dönüşüm sistemine ket vuruyorsa, kişi sürekli geçmişin zan sisteminde kalıyor demektir. Bu geçip gitmiş olayların enerjisini devam ettiren karanlık zan sistemi, kişiyi şu anın değişiminden alıkoyar. Çünkü evren sürekli bir dönüşüm üzerine kuruludur. Yenilen bilincini, geçmişin hatalarına hayıflanarak değil, onlardan ders çıkararak geçmek gerekiyor. Kitap bu yenilenme bilincinin yollarını tatlı bir yolculukla aktarmış...

***

“Hareket özgürlüğümüz, durumlara bakış açımıza bağlıdır.”

“Yani mutlu olmak istiyorsanız, teşekkür ederek yaşayın…”

“Öğrenmek, gelişmektir; öğrenmek, insanın hayatını büyütmesidir.”

“İsteklerimizi değerlendirirken önümüzde birden fazla yol olduğunu ve yaşamda yol aldıkça bunların da dönüşüm geçirebileceğini aklımızda bulundurmalıyız.”

yürüme

"Kişi, yaşamı boyu, bir yerde takılıp kalıp, yolda olduğunu sanabiliyor; ya da, ters taraftan, sürekli yürüdüğü halde bir yerde durduğunu….

Önemli olan, bir yerde bulunmak değil, bulunduğu yerin bilincinde olmaktır; aynı şekilde, yolda olmak değil, yürüdüğü yolun bilincinde olmak.

Yer de, yön de, yol da, bilinçtir.

Bir yaşam, bir yönün bir yol olup olamayacağının deneme sürecidir."

-Oruç Aruoba

Maviye İz Süren'e Dair XXI

 Sevgili dost kendi_kendime_iyi'nin kitap yorumu:

"Maviye İz Süren üç bölüme ayrılan otuz kısa öyküden oluşuyor. Kitabı hiç sıkılmadan okudum. Öykülerin betimleyici anlatımı sanki o kısa anda, o odada ya da o kişinin düşünceleriyle var oluyormuş hissini verdi. Şimdi de kitaptan beğendiğim bazı alıntılara yer vereceğim:

🌸 Hatırladı, işte aradığı oradaydı! "Kaderini sev!" deyişi ona göre hayatının en yüksek olumlamasıydı.

🌸Asıl mesele yandıklarından ötede, kendi içinde yaktığın ateşle yolunu her an aydınlatabilmekti...

🌸İnsanlar geçmişin ağırlıklarıyla yere daha yakın olurlar. Geçmişin ağırlıklarından kurtulanlar ise, göğe daha yakın olur. Uçmak için önce hafiflemelisin. Başka kapılar açılacak, bekle.

11.01.2023

Çok teşekkür ederim. 

Mucizeler seninle olsun güzelliğim... 

kelebek

“Çiçek kelebeği zihinsiz çağırır;

Kelebek çiçeğe zihinsiz gelir.

Çiçek açar, kelebek gelir;

Kelebek gelir, çiçek açar.

Ben bilmem başkalarını,

Başkaları bilmez bizi.

Bilmeyerek izleriz doğanın seyrini.”

– Ryokan

Being There, 1979

Jerzy Kosinki kitabının uyarlama filmidir. Dışarıdaki hayatı televizyonlardan tanıyan, okuma yazma bilmeyen, geçirdiği bir hastalıktan dolayı aklı az gelişmiş bir bahçıvanın Amerikan başkanının hayatına uzanan ironik hikayesi. Bahçıvan Chance, çalıştığı ev sahibi ölünce kendini dışarıda bulur. Dışarıya adımını attığında bir kaza onu bambaşka bir yolculuğa sürükler. Sakinliği, az konuşması ve karşılaştığı her insanı onaylaması onu bir mesih gibi ülkenin gündemine oturtur. Kosinki bu yapıtıyla, materyalist Amerikan burjuvasine iyi bir hiciv örneği sunmuş ve unutulan masumiyeti hatırlatmaya çalışmış olabilir. 

Bu film, duru bir akılla dünyayı algılamanın önemini, az ve öz konuşmanın, sakinliğin çekiciliğini anımsattı bana. Varoluşçuların en çok kullandığı deyiş, 'being there' yani orada olmak... Çağımız insanının hızlı dijtalleşmeyle, çok uyaranla beraber orada olma, olduğu yere odaklanma sorunu var. Chance karakteri, neredeyse orada tüm benliğiyle bulunuyor, olayları komplike bir hale dönüştürmüyor, bir sonraki hamleyi çok düşünmüyor, kafasında senaryolar üretmiyor ve insanları hep onaylıyor. O nedenle sorun yaşamıyor. Bunu bilinçli bir şekilde yapmıyor elbette. Böyle de olabiliri gösteriyor. Huzurun dolambaçsız yolunun tarifini veriyor, o nedenle filmin bende iyi bir etki bıraktığını söylemeliyim:)

Ergen Çocuğunuzla Konuşma Sanatı- Paul W. Swets

Yazar ve konuşma uzmanı Dorothy Sarnoff, eski ve sevimli bir öykü anlatıyor. Küçük bir kız, bir yontucunun mermer bir blok üzerinde çalışmaya başlamasını seyretmektedir. Birkaç hafta sonra çocuk geri döndüğünde bir aslanın biçimlenmeye başladığını görür. Şaşkınlıkla başını çevirerek sanatçıya sorar: "İçinde bir aslan olduğunu hep biliyor muydun?"

Hepimizin içinde, ergen çocuğumuzla iletişimimizi olumlu yönde değiştirecek daha iyi bir benlik bulunduğuna inanıyorum. Onu nasıl bulacağız? Aile ilişkilerimizde, bu benliğe ait olmayan her şeyi yontup atacağız. Pratikte, dikkatli iletişimin kuralları bir çekiç ve keski aleti olacak. Sizin ve çocuğunuzun derinlerindeki gerçek başyapıtı keşfetmenize yardım edecekler. Bu kitap dikkatli bir iletişim kurma sanatı üzerine teori ve pratiği bir arada sunuyor. Teori ve pratik her zaman farklı olsa da, farkındalık yaratmak ve üst bilinç geliştirmek adına bu tür kitapların faydalı olduğunu düşünüyorum. 

Sayfayı çevirmeden önce sebat ediniz, öteki gün için sebat ediniz...

iyi ki

06.01.2023

Kalan bir dilim çilekli pasta, boşalmış çerez tabakları, azalmış un kurabiyesi tabağı, dibinde kırıntıları kalmış büyük cips kasesi, el sürülmemiş haşhaş ezmeli çörek tepsisi. Boşalan bardaklar, darmadağınık pasta tabakları. Bir parti sonu toplayıcısı, boşalmış bir evin sonrasını, kalan ayak seslerini, buzdolabında yarım kalmış adı saklı bir şişeyi kalorifer peteğinin üstünde ısıttıktan sonra kafasına dikerek, Spotify’dan yumuşak bir müzik açarak oldukça hızlı bir şekilde toplayabilir. Evdeki dağınık enerjiyi toplaması zaman alabilir, kalan sesleri farklı şekillerde konuşturması kendince geliştirdiği bir oyuna dönüşebilir… 

Sevgili ergenusum, bugün on üç yaşına girdi. Kutlu olsun. Ben senin en çok, her durumda kendine inanmanı, yemek yanına bol soslu salata hazırlamanı, hafta sonu kahvaltıları için tarif denemelerini, kitaplardan kendine bir koza örmeni, oradan rengarenk çıkmanı, okuldaki olayları heyecanla anlatmanı, bazen sevdiğim şarkıları dinlemeni, müzik zevkime güvenmeni, dışarıda gezerken en yakın arkadaşım gibi koluma girmeni, her gece uyumadan önce iyi geceler öpücüğünü unutmamanı, sırlarını benimle paylaşmanı, çok iyi resim yapmanı, bazen blogdan çocukluk anılarını okumanı, bana da anlatmanı, çikolata zaafına beni de dahil etmeni, gizlice kıyafetlerimi giymeni, kendine özel hediyeler almanı, sevmediğin sebze yemekleri olunca beni peynir ekmek yiyerek protesto etmeni, anne senin boyunu geçiyorum demeni, daha sayamadığım, seni sen yapan her şeyi seviyorum kızım. İyi ki doğdun prensesim.