Yirminci yüzyılın psikiyatrlarından Viktor E. Frankl bu kitapta, İkinci Dünya Savaşı sırasında bir toplama kampındaki yaşadıklarını, kurucusu olduğu logoterapinin ilkeleriyle birleştirir. Ona göre, dünyada kişinin en kötü şartlarda bile yaşamını sürdürmesine, yaşamında bir anlam olduğu bilgisi kadar etkili bir şekilde yardımcı olan başka hiçbir şey yoktur. Nietzsche’nin şu sözlerinde bilgelik vardır: “Yaşamak için bir nedeni olan kişi, hemen her nasıl’a dayanabilir.” Bu söz benim de yaşam felsefemin özüdür. Bu sözlerde her psikoterapi için geçerli olan bir parola olduğunu görmek mümkün. Kitap içerik olarak, yaşamın anlamının her zaman değiştiğini ancak hiçbir zaman yok olmadığını göstermeye çalışır. “Logos” Yunanca bir kelime olup, anlamı ifade eder. Logo terapi, insan varoluşunun anlamı kadar, insanın böyle bir anlama yönelik arayışı üzerinde de odaklaşır. Bu kuram, yaşamın anlamının her zaman değiştiğini ancak hiçbir zaman yok olmadığını göstermeye çalışır.
Logoterapiye göre bu yaşam anlamını üç farklı yoldan keşfedebiliriz:
1. Bir eser yaratarak ya da bir iş yaparak;
2. Bir şey yaşayarak ya da bir insanla etkileşerek;
3. Kaçınılmaz acıya yönelik bir tavır geliştirerek.
Bu maddeleri çok iyi bir şekilde irdelemiş. Altı çizilesi cümleler fazlaydı. Çok beğendim. Favori kitaplarım arasında yerini aldı bile💙
***
“Hiçbir insan ve hiçbir kader, bir başka insanla ya da kaderle kıyaslanamaz. Hiçbir durum kendini tekrarlamaz ve her bir durum farklı bir tepki gerektirir.” (S.93)
“Kimse başka bir insanın derinliklerini onu sevmediği sürece kavrayamaz.”
