Conte d'ete/ A Summer's Tale, 1996

 

Matematik bölümü öğrencisi ve müzik meraklısı Gaspard, omzunda gitarıyla Britinya sahillerinde dolaşarak kız arkadaşı Lena'nın yaz tatilinde ona katılmasını bekler. Nevrotik sevgilisi Lena konusunda ise duygularından emin değildir. Bir arkadaşının boş dairesinde kalır ve gitarıyla besteler yapar. O arada etnolog olan, bir yandan da garsonluk yapan Margot ile tanışır. Gayet sade ve açık yürekli olan Margot ile uzun yürüyüşler yaparlar, çok keyifli uzun sohbetlerle birbirlerini yakından tanırlar. Güçlü bir arkadaşlık bağı kurarlar. Bu arada Margot'un grubunda baştan çıkarıcı güzelliği olan Solene ile tanışır, onunla çıkmaya başlar. Kız çok çekici fakat çok fazla kuralcı. Gaspard, uzaklardaki sevgilisi Lena aniden ortaya çıkana kadar bu iki kadın arasında gidip gelir. Doyumsuz Gaspard için belki de doğru kişi, ne Lena, ne de Solene. Yanında yalnızca kendi gibi olduğu Margot. Ama bunun farkına varacak mı? 

Eric Rohmer'in dört mevsim hikayelerini yaz hikayesiyle tamamladım. Gaspard'ın kararsızlığı çileden çıkarıcı. Aşk ve arkadaşlığın sorgulandığı arayış dolu bir yaz hikayesi. Eric bu filminde de sanatsal anlamda müziği kullanmış, denizcileri anlatan şarkılar çok tatlıydı. Yönetmenimiz Jules Verne'i çok seviyor ona da bir gönderme vardı yine, hoşuma gitti. Ama bu hikayeler içinde favorim, İlkbahar Hikayesi oldu...

 Filmden birkaç replik:

"Arkadaşlık ciddidir. Belki aşktan bile daha ciddi."

*

"Kimseye özgürlüğümün en ufak bir parçasını bile vermek istemiyorum."