Conte de Printemps, 1990

 

Fransız Yeni Dalga Akımı'nın önemli temsilcilerinden biri olan Eric Rohmer'in "Dört Mevsim Hikayeleri" serisinin ilk filmi; İlkbahar Hikayesi. Film, üniversite öğrencisi Natasha ve felsefe öğretmeni Jeanne'in bir partide tanışmasıyla başlıyor. Jeanne, Natasha'nın daveti üzerine bir süre onun evinde kalmaya başlar. Bu iki yeni arkadaşa daha sonra Natasha'nın babası ve onun sevgilisi de katılır. Hayatın gündelik akışında sanat, felsefe, ilişkiler üzerine tartışmalar gelişmeye başlar. Rohmer, her filminde kusurlu bir kahramanı etkileyici hale getiriyor. Rastlantısal bir ilişkiden duygusal çatışmalara sürüklüyor izleyeni. İzlediğim filmleri içinde favori karakterim, felsefe öğretmeni Jeanne oldu:)

Conte d'hiver/ Kış Hikayesi, 1992

Felicie, yaz tatilini birlikte geçirdiği sevgilisi Charles ile yanlış verdiği adres yüzünden bir daha görüşemez. E o zamanlar iletişim teknolojileri de bu kadar gelişmemiş. Tutkulu yaz aşıkları birbirlerinden kopuyorlar. Paris'te annesi ve küçük kızıyla birlikte yaşayan genç kadın, aradan geçen beş yılda başka ilişkiler denese de kimseye bağlanamaz. Çünkü bir gün Charles ile karşılaşacağına ve kızının, babasını tanıyacağına inanır. Fransızların kayıp aşkı algılayışları gerçekten çok farklı.

Leonard Cohen'in bir şarkısında şöyle diyor, herkes biliyor geminin su aldığını, herkes biliyor kaptanın yalan söylediğini... Bu hayatta çoğu insan, kendi yaşamının gidişatına uygun bir yalan bulup ona inanıyor. Felicie de bu şekilde bir olmamışa inanıyor öyle yaşamına tutunuyor. Adamın fotoğraflarında yaşıyor onu, bilin bakalım sonunda ne oluyor:)

Dört mevsim hikayelerinden Yaz Hikayesi kaldıııı...