Copie Conforme, 2010

 

Kitabının tanıtımı için İtalya’ya giden İngiliz James Miller adlı yazarla, Floransa’da sanat galerisi olan Fransız bir kadın, Elle’in İtalya Toskana’daki bir günü… Bu günde, sanattaki orijinal ve kopya arasındaki ilişkiden, kadın erkek ilişkisine uzanan bir sorgulama eşlik ediyor izleyene. Aslı Gibidir, sanat eserleri üzerindeki gerçek ve kopya konusu yaşantılarımızda nasıl olur? Sorusuna cevap arar nitelikte. İkili arasındaki sohbetin kaydığı tuhaf nokta, kurmaca mı ikisinin gerçekliği mi?

Toskana’da geçen filmler oranın tarihi manzaralarından dolayı çok ilgimi çekiyor ve genelde hoşuma gidiyor. Juliette Binoche oyunculuğuna zaten hayranım:)

İranlı yönetmen Abbas Kiarostami , “Her kopyanın içinde orijinalinden daha doğru ve daha güzel olan bir şey her zaman vardır. Adem ve Havva’nın oğulları ve kızları, Adem ve Havva’dan daha özgürdür. İşte bizde orijinaline eşit kopyalarız.” Demiş. Asıllarımızdan izler taşıyoruz, o izlerin üzerine kendimize özgü neler katabiliriz? Evrende aslı bulunan çok az şey var. Sanatta her şey birbirinin devamıdır, misal edebiyatta işlenecek temel konular işlenmiştir; sanatçıyı sanatçı yapan onun üzerine kendince eklediği üsluptur. Eğer bu üslup çağının insanları tarafından içselleştirilirse o kişinin eserleri kendine bir yer buluyor. İlişkilerde ise, probleme mahal veren, kadın-erkek algılayışının farklı olduğu gerçeğini unutmayan, sorunun kaynağını bu şekilde düşünüp kişiselleştirmeden, kendilerine ortak bir dil oluşturan ilişkiler uzun süreli oluyor. Kiarostami, hız çağında aşkın mümkünatını sorguluyor, sanat içerikli filmleri sevenlerin gözdesi olacak bu film, son zamanlarda izlediğim en iyi yapımdı.

"...insanoğlu varoluşun yegane amacının eğlenmek ve zevk almak olduğunu unutan tek canlı.

Eğer böyle yaşamanın yolunu bulmuş birileri varsa mutlularsa ve hayatın tadını çıkarıyorlarsa onları kutlamalıyız, eleştirmemeliyiz."

“Eğer birbirimizin hatalarına biraz daha toleranslı olabilseydik daha az yalnız olabilirdik.”