Filmin hikayesi gerçek bir gazete haberine dayanır. İşsiz ve sinema meraklısı bir adamın, kendisini İranlı bir aileye, dönemin ünlü yönetmenlerinden biri olarak tanıtmasıyla başlar. Ana karakterin bir rastlantı sonucu tanıdığı bu varlıklı ailenin evinde film çekeceğini söylemesiyle olaylar akıp gider. Sinema mecnunu bu adamın, sahte bir kimlikle kabul görme arayışı ve bu konudaki bilgisini dışa vurmaya çalışması, toplumdaki sosyal ve psikolojik saptamaları hatırlattı bana. Oyunlarla yaşayanlar ve başka birçok personayla gerçek kendiliklerini unutanlar, hayata o şekilde dayananlar. Birçok kişiliğin altında ne çok dram var. Yüzümüzü kapattığımız maskelerin esirleriyiz, bize biçilen farklı rollerin...
Filmde özellikle şeriat mahkemesinde kahramanın kendini anlattığı yerler ve gerçek yönetmenle sahte yönetmenin motosiklete binerek mağdur aileye çiçek götürmeleri beni etkiledi. Genel itibariyle İranlı usta yönetmen Abbas Kiarostami filmlerini beğeniyorum:)
*
Namaste!
İran yapımı film hiç izlemedim. Film kültürüm de çok iyi değil sanırım :)
YanıtlaSiliyi yapımlara rastlayabiliyorsun:)
SilBu filmi izleyip izlemediğimi bir türlü hatırlayamadım. 80'lerin ve 90'ların lrak ve İran filmleri karşıma gelirse mutlaka izlerim. Bu filme fırsat bulunca bakacağım.
YanıtlaSilİzleyen gözlerinize sağlık olsun. Teşekkür ediyorum kıymetli paylaşımınıza.
öneririm, farklıydı... rica ederim:)
Silkonusu ilginçmiş film tanıtımı için teşekkürler :)
YanıtlaSilkimleri görüyoruz :) rica ederimmm:)
SilKonusu çok güzel yorum da öyle. Teşekkürler. (:
YanıtlaSilrica ederimm:)
Silİzlememiştim, bilgilendim teşekkür ederim:)
YanıtlaSilsevindim, rica ederim:)
Silİnsan eski alışkanlıklarından vazgeçemese de bazen koşullar öyle zorluyor ki erteliyoruz sevgili Bahar. Bir zamanlar çok okuyan, çok izleyen, düşünen, üreten kişi kendine yetemez zaman ayıramaz hale gelebiliyor. Sağlık "Beni göz ardı etmeyin." diyor. Aldırmazdan gelirsen acısı çıkıyor. Eminim beni anlıyorsun...
YanıtlaSil"Birçok kişiliğin altında ne çok dram var." sözüne içtenlikle katılıyorum. Ve ne yazık, ülkelerin dramı kişilerin dramlarını oluşturuyor.
Hep maviliklerde kal, fırsat buldukça izini sürelim...
çok doğru sevgili öğretmenim önce sağlık, sıhhatli günler diliyorum hepimize...
Silümitle bir olalım hep, çok teşekkürler:)