4 Aralık 2014 Perşembe

Çocukluğun Soğuk Geceleri


Tezer Özlü'nün ilk romanı Çocukluğun Soğuk Geceleri onun yaşamından izler taşır, şöyle der: 

“Bu kitapta bir şoku anlatmak istedim. On bir yaşındaki, bir Türk küçük burjuva ailesinin çocuğunun, yirmi yaşına dek okumak için gönderildiği İstanbul kentindeki çeşitli yabancı okullardan biri olan Avusturya okulunda karşılaştığı Batı kültür ve eğitiminin yarattığı şoku.
Taşradan İstanbul kentine yeni gelip, burada küçük yaşta Avusturya ve özellikle Alman kültürü ile Katolik kilise okulunda karşılaşan bir Türk kızı ne olur? Evinden kaçmak ister, çünkü bu evlerde süren durgun yaşamın, sevgisiz yaşamın, iç içe yaşamın düşündüğüne uymadığının şokunu yaşar. Okuldan kaçmak ister, çünkü okul karanlık bir kilisedir. Okulda öğretilen birçok yalan, gerçek yaşamda hiçbir zaman gerekmeyecektir.”


Kitaptan bölümler..


“Pazar günleri… Şimdilerde… Sokak aralarından geçerken… gözüme pijamalı aile babaları ilişirse, kışın, yağmurlu gri günlerde tüten soba bacalarına ilişirse gözlerim… evlerin pencere camları buharlaşmışsa… odaların içine asılmış çamaşır görürsem… bulutlar ıslak kiremitlere yakınsa, yağmur çiseliyorsa, radyolardan naklen futbol maçları yayımlanıyorsa, tartışan insanların sesleri sokaklara dek yansıyorsa, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek………. isterim hep.”

Karşı çıkmak istediğim evler, koltuklar, halılar, müzikler, öğretmenler var. Karşı çıkmak istediğim kurallar var. Bir haykırış! Küçük dünyanız sizin olsun.



"Karlar altında fışkıran mavi, sarı, mor çiğdemleri düşünüyorum.Onların dünyasında iniş çıkışlar bu denli büyük değil. Onların dünyasında coşku delilik derecesine varmıyor. Onların dünyasında bunalım ölüm korkusuna, belki de ölüm isteğine dönüşmüyor."


O her yaşanmışlıktan sonra gitmek istemiş. Çünkü ona göre:“Güzel olan, gerçek olan dış dünya ve o dünyanın insanın kulaklarına varan uğultusudur. Ve yaşam, yalnızca sokaklardadır”.

18 yorum:

  1. Birazcik on yargiliyim bu yazara. Elif Safak ' a oldugu gibi :) Ama kitaptan paylastigin bolumler cok naif cumleler; sevdim .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bazı yazarlara ya da kitaplara karşı öyle olabiliyoruz :)
      teşekkür ederim :)

      Sil
  2. okumak istediğim kitaplardan biri :)
    “Karşı çıkmak istediğim evler, koltuklar, halılar, müzikler, öğretmenler var. Karşı çıkmak istediğim kurallar var. Bir haykırış! Küçük dünyanız sizin olsun.”
    ne kadar güzel...

    YanıtlaSil
  3. son alıntıyı çok sevdim. hatta direk son cümleyi =)

    YanıtlaSil
  4. Nasıl güzel bir kitaptır, nasıl da cesur nasılda güzel anlatmış Tezer Özlü duygularını.. İnsanın tekrar tekrar okuyası geliyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çocukluğunun yansıdığı içsel bir yolculuk..

      Sil
  5. İnsanlar çocukluklarïna baktıklarında içlerine bir sıcaklık yayılmıyorsa ne büyük bir acı...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gerçekten onların gözlerindeki ışığı her gün doğumuyla hissetmek başka bir mutluluk..

      Sil
  6. Okumak istedim. Güzel ama acı alıntılar...

    YanıtlaSil
  7. tezer özlü dilini özlemişim,karanlık ve naif. bu sıra biraz okuyayım hatırlatmışken:)

    gene de yaşamak lazım,inatla

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hatırlatma oldu o zaman :)
      yaşamak her şeye rağmen dolu dolu..

      Sil
  8. hep derim
    insana nefes aldırıyor bu..

    YanıtlaSil