Tahsin Yücel’in Komşular adlı öykü kitabı toplamda dört öyküden oluşuyor:
Kitaba ismini veren Komşular öyküsünde, kavganın dayanılmaz cazibesi ve onun aileler arasında bir yaşam tarzı haline gelmesi;
Aramak, öyküsünde, Ötegeçe’ye postacı olarak gelen yakışıklı Postacı Münür’ün tek biçimlilik dünyasından öteye gidemeyen arayışı;
Yapıt, öyküsünde, tek baş yapıtı bulunmayan S.T. adlı yazarın kendisinin de anıştırmak istediği gibi tek tek her yapıtının birer baş yapıt olduğunu kesinlemesi ve kaçtığı gerçekleri;
Oğuzlama öyküsünde, koşuklarıyla nam salan yaşlı bir ozanın yitiklerle sınanması ve yaşamdaki edimlerinin başkalaşması anlatılıyor. Öyküler, anlatılan dönemin hafızasıdır, sosyal tahlilidir. Tahsin Yücel öykücülüğünün nefis örnekleri bu kitapta bir araya gelmiş, okunmalı💙
***
“Kavga mı yaşama güzelliğini ve anlamını veriyordu, yoksa yaşam kavgaya karşın mı güzeldi”
"Ben bu olayı olduğu gibi anlatmamak için tam kırk iki kitap yazdım," dedi.
"Çok uzun bir yol," dedim.
"Gerçeğin yolu uzundur," dedi.
"Ama siz bu yolu gerçekten kaçmak için yürüdüğünüzü söylüyorsunuz," dedim...
S.T., ... kitaplarında çok sık rastladığımız türden bir tümce üretti:
"Gerçekten kaçmak da onu aramaktır."
“Şu kısacık yaşamda dinginliğin değerini bilmeyip de önüne çıkan ilk adam ya ilk kadınla evlenme zayıflığına kapılan, mutsuzluklarına bir de günahsız çocukları ortak eden insanlara hiçbir zaman akıl erdirememişti.”
Anlamlı :)
YanıtlaSilokumalısınnn:)
Sil