Kurutulmuş Felsefe Bahçesi- Salah Birsel

Denemeciler, açık sözlüdür, gönülsüzdür ve içtendir. Başkalarının olduğu kadar kendi kusurlarını da sergilemekten çekinmezler. Bunların içinde başı çeken Montaigne’dir. Bu yazarlar şunu yapar: her gördüğü her algıladığı şeyi, kendine indirgemek. Denemeciler kendilerinden laf açarken başkalarından da söz etmiş, başkalarını da anlatmış olurlar. Bu noktada Montaigne: “Her insanda insanlığın bütün halleri vardır.” diyecektir.

Denemelerin bir özelliği de, güler yüzlü olmalarıdır. Bunun yanında onların içinde, ince alay ve öğreticiliği de sezinlersiniz.

Kurutulmuş Felsefe Bahçesi de;

İstanbul’dan Roma’ya uzanan yolculukla başlıyor ve denizde yapılan yolculuklarla sonlanıyor. Yitik kuşaktan, aynaların tarihine, Ziya Osman Saba’nın buruk fotoğrafçı anısına, Japonların çiçeğe gösterdikleri saygıdan, çiçek düzenleme sanatının inceliklerine, Muso’nun kurutulmuş çağlayanlarına, dostluktan, yazıda parende attıran farklı denemecilere, tarihi anekdotlara uzanan keyifli bir yolculuk...

Salah Birsel’in kendine özgü deneme üslubu, kitaba sizi yirmi dört ayar bir gülümsemeyle bağlıyor...

***

“Yazdığınız her cümle insanın ve toplumun bütün katlarında çın çın ötmeyecek olduktan sonra onun hiçbir anlamı yoktur. Çağın edebiyatı, edebiyatçının eliyle yoğrulan çağdan başkası değildir.”s.100