Gözleri kaçırırsın gözleri ama belleği kaçıramazsın yaşadıklarından. Bilinçaltının karanlık odalarından sızar benliğine. Çocukluğun, terk edilişlerin, terk ettiklerin, yalnızlıkların, yalanların, yalanlara göz yuman fedakar hallerin, kendine kızışların, bir role kendini verebilmek bir kimliğe ait olmak için dövünen hallerin, yüzsüzlüklerin hepsi sızar görünen kişiliğine.
Andre Gide'nin şu sözüyle başlıyor kitap: "Senin için kendi ailen kadar, kendi odan kadar, kendi geçmişin kadar tehlikeli bir şey yoktur." Aile içi ensest ilişkiler, eş cinsel erotizmi, yaralı ve mutlu çocukluklar, kafası karışık kadınların karmaşa içinde yiten kimlikleri kısa öyküler halinde sunulmuş okura. Sert ve basit bir anlatı ama oldukça düşündüren, sarsan türden... Toplumun en küçük yapı taşı olan aile kavramının, arka bahçesinde gizlenenler bu öykülerde görünürlük kazanıyor.
***
"Ve yeniden inanıyorum ki, bazen hiçbir şey güzel geçmiş bir çocukluk kadar acı vermiyor."
"Hatırlamak istediğim şeyleri düşünüp durmaktan yoruluyorum."
"Kimseye kendine bile tüm hayatını anlatmamalı insan. Çünkü bu kötülüğü hiç kimse hak etmiyor."
Listeme alıyorum teşekkürler güzel öneri için..
YanıtlaSilben teşekkür ederim :)
SilBende merak ettim, hemen bakacağım :)
YanıtlaSilfarklı bir öyküleme tarzı vardı :)
Silyazarı hiç okumadım ama güzel ve çarpıcı bir kitap sanırım Bahar'cım eline sağlık:)
YanıtlaSilteşekkür ederim Erencim :)
Sil