Cehennem Deresi - Gülsen Varol

Şiirlerini beğeniyle takip ettiğim sevgili Gülsen Varol öğretmenimizin okuduğum ilk romanı. Kendisinin daha önce yazdığı ilk romanı ise, Albümdekiler ismini taşıyor.

Cehennem Deresi, bu isme sahip bir mahalle sakini olan, hain bir pusuda yaşamının gidişatı tamamen değişen Ercan'ın zorlu yolculuğu ile başlıyor. Geride kalan babası Erhan, onunla yolları kesişen Aysel, aşkın ince sızısını onda bıraktığı Nihan ve diğer kahramanların içine dahil olduğu olaylarla sürüyor.

Yaşamamımızın ortası, bir çizgi ya da bir dere ile ayrılır sanki. Derenin bir kenarında bizim hayallerimiz, beklentilerimiz; öteki kenarında ise, olacakların olduğu, insan gücünün yetersiz kaldığı yazgının getirdikleriyle varlığını idame ettirmeye çalışan benliğimiz yer alır. Aşkın kuşattığı esrik düşleri derenin karşı tarafında, uzağımızda bırakırken; derenin öteki tarafında aşka, güzelliğe hep hasret kalarak, yüzleşiriz gerçeklerle.. Dere akar gider, dinlemez, beklemez. Onun yansımasında kah olmak istediğimiz ben'i görürüz, kah gerçekten var olduğumuz, şartların, tercihlerin, kararların içinde beliren suretimizi görürüz. Bu gördüğümüz, yaşadığımız cehennemdeki Gayya Kuyusu'nu andırır kimi zaman. Zira insan aklına, hayaline sığmayacak öyle çetin olaylar yaşar ki, gerçek yaşamda doğup büyüdüğü, anılarını bıraktığı bir mahalle adı olan cehennem deresinde gerçek hayatta boğuştuğunu görür. İrkilir, sarsılır. Ah minel aşk, bir hıçkırık olarak kalır. Ercan ve Nihan'ın aşkı da yazgının büyük gücüne karşı direnebilecek midir? Yoksa aşk, yanık bir türkü olup, günümüzde de yaşanmadığı, özlem duyulduğu şekilde Kaf Dağı'nın arkasında mı gizlenecektir?

Gülsen Varol, çağımız insanının, gerçekler, düşler arasında beliren handikapını kahramanların yaşadığı olaylarla birleştiriyor. Bunu sade, duru ve içten bir üslupla aktarıyor.