25 Şubat 2020 Salı

Epifani (Aydınlanma an'ı)



Geçmiş, birbirinden kopuk ve ilintisiz sözcüklerin büyüdüğü bir mırıltı denizidir.
Kapsayıcı ve sınırsız değildir. Ona şu anını kapsayacak, sınırsız bir güç verdiğinde yanılırsın.
Hiç bir şeyi yargılama, varsayımlardan uzaklaş...

Korkuların bir illüzyondan başka bir şey değil. Korkma...

Cevap vermem gerekenler:
- Her şeye başka bir gözle bakmaya hazır mıyım?
- Her şeye sevginin değil kendi özelliklerimin filtresinden bakıyorum, bu sınırlı algımı değiştirebiliyor muyum?

Hazırım... Her şeye sevginin sonsuz gücüyle bakıyorum...
Kendi özelliklerimin ve egomun prizmasında kalmıyorum...
Aldım, kabul ettim...

"Aynı anda uyarılan hücreler, iş birliği ediyorlar. Her gün aynı davranışları tekrar ettiğimizde nöronlar, kişiliğimizi belirleyen uzun süreli bir ilişki kuruyorlar. Eğer sürekli olarak öfkeleniyor, acı çekiyor veya haksızlığa uğradığını düşünüyorsan bu nöronsal bağı daha da güçlendiriyorsun."(s.163)

"İlk yapman gereken şey, kendini yargılama. Bugüne kadar yaşamış olduğun her şey, anlaman için gerekliydi. Değişimi ve evrilmeyi kabul etmek, aynı zamanda geçmişini anlayışla kabullenmektir. Eski savaşların senin için çok önemli bir antremandı. Bu seni olduğun kişiye dönüştürdü, bugün artık gücünün ve zayıflıklarının farkında , yepyeni amaçları olan birisin. Kendini kurban ilan etmenin veya geçmişten pişman olmanın bir faydası yok. Geçmişte o zamanki amaçlarına göre yaşadın, hepsi bu."(s.178)

"Başkalarına karşı güler yüzlü, saygılı, sevecen ve sakin davrandığımda benim yanımda kendilerini güvende hissediyorlar. Kendilerini savunmak için saldırmaya çalışmıyorlar. Onlar da bana gülümsüyor ve dostça davranıyorlar. Birine karşı soğuk, kaygılı, öfkeli ve üzgün davrandığımdaysa, güvensizlikler kaba bir imaj ortaya koyuyor. Davranışım ruh halimi bana bir ayna gibi yansıtıyor."(s.228)

"Mutlu olmak için düşünce biçimin değiştirmen, pozitif düşünmen, istediğin şeye ve hayata inanman gerekir; zira sen ne isen yaşamına da onu çekersin...."(s.78)
                                                            - Bugün kalan hayatımın ilk günü, adlı kitaptan

Is that the best that I can do?

12 yorum:

  1. yargılamamak ve kabullenmek sanırım en sancılı aşamalar.

    YanıtlaSil
  2. Çok güzel tespitleri varmış kitabın, bu yazıyı ara ara açıp okumak lazım :)

    YanıtlaSil
  3. O kadar ihtiyacım olan bir anda bu yazına denk geldim ki..

    YanıtlaSil
  4. Kesinlikle öyle ileri bak herşeyden ders al ve kabullen.

    YanıtlaSil
  5. geçmişin günümüzde ve gelecekte de geçmiş olacağını unutmamalı insan

    YanıtlaSil
  6. Blog yazarlarına ulaşma adına bir projedir. Yorum Etkinlikleri, blog tanıtımları, teknik destek ve genel sohbet konularından oluşuyor. Üyelik sistemi geçerlidir forumda, ücretsiz. Herkes blog sayfalarında paylaşır ise daha fazla yazara ulaşma şansımız artar
    https://entlovin.createaforum.com/
    https://entlovin.blogspot.com/2020/03/blog-yazarlari-forumu.html

    YanıtlaSil