10 Ekim 2019 Perşembe

bir gezgin hüznü




kanayan son şiirimi,
bir kaplumbağaya okudum.
dünya sert terslemişti onu,
ondandı topraktaki bu tersliği,
üzgünlüğü, çaresizliği…

tırtıklı kara karnına,
parmak uçlarımla dokundum.
sonra kabuğundan tutup,
eski haline çevirdim onu.


tuhaf bir rüyada kalmış gözlerime,
derince baktı.
güz rüzgârı ovadan indi,
savurdu saçlarımı.

ben senin küçük ellerinin sıcağındaydım,
kırık kalbinin fersah fersah ötesinde.
yenilenmiş tüm sözlerinde,
büyük bir kusur oldum sadece.
kendi gerçeğini arayan bir gezginin,
göz göz olmuş hüzünlerinde kalakaldım…

                                                                        Bahar Uysal

12 yorum:

  1. Nasıl duygu yüklüsün Baharcığım, ne güzel iç döküş :)

    YanıtlaSil
  2. Şiir yazmayı unuttum sanırım artık, okumaksa hala haz veriyor bana.
    Emeğine sağlık Bahar..sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben de arada yazıyorum, çok şiir okumuşsam, çok şiire yaklaşacak duygulardan geçmişsem :)
      sevgiler mai...

      Sil
  3. "ben senin küçük ellerinin sıcağındaydım,
    kırık kalbinin fersah fersah ötesinde.
    yenilenmiş tüm sözlerinde,
    büyük bir kusur oldum sadece"

    https://youtu.be/oyvsIbCerV8

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hoş geldin :)
      nasıl güzel bir şarkı..
      teşekkür ederim :)

      Sil
  4. Hüzün oldum yüreğinin rüzgarların da sadece öylece kalakaldım..Yüreğine kalemine sağlık canım benim çok hoş satırlar olmuş :) sevgiler ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene sevindim canım:)
      Teşekkür ederim, sevgi ve ışıkla kal...:)

      Sil
  5. şiir okumak istiyordum iyi ki sizin bloğunuza gelmişim çok güzel yazıyorsunuz

    YanıtlaSil