Yollarda öbeklenmiş büyük yığın yaprakların içinden
Süzülüyor bilinmezliğe bir ıssız yaprak
Sessizliğe gömülmüş sesini duyurmak ister gibi
Yapay bir göletin içinde sürüklenen kurumuş yapraklara bakıyor
Rüzgar ileriye doğru savuruyor onu
Başka bir aylak yaprağa ilişiyor kendiliğinden
Rüzgarın amansız gücüyle
Bu kızıl yaprağın romansı dansına gözlerini çeviriyor
Dalganıyor içinde bütün doğru bildikleri
Rüzgar durmadan yeni şarkılar yüklüyor zamana
Sakince kıpırdıyor kızıl, sarı, yeşil evsiz yapraklar
Bir sonbaharın açtığı bilinmez bir yolda kayboluyor hepsi
Çok beğendim, bu şehir nasıl hissettiriyor sonbaharı değil mi? Sevgilerimle :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım:)
SilAnkara’da sonbahar bir başkaymış:)
Sevgiyle..
Ne güzel ifade etmişsin, bugün ben de savrulan yaprakları izledim biraz, üzerine şiirini okumak hoş bir tesadüf oldu :))
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilNe güzel bir tesadüf olmuş :)
Sevgiler
Duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz.
YanıtlaSilBeğenmene sevindim Görkem :)
SilNe guzel bir anlam yuklemesi olmus olmus sonbaharin süsü yapraklara😍 kalemine saglik. Sevgiler:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim hayalcim:)
SilSevgiler :)
Ahhhh siz de sonbaharı sevenlerdensiniz... Sarı, kızıl kırmızı kuruyan yapraklar hazan olmuş. Bastıkça üzerine çıtırdar olmuş. Sonbaharda yapraklar üzerinde yürümek demek evde sıcak bir neskafe içerken bir de fındıklı gofreti ısırırken çıkan sesin cazibesine kapılmak demek. Sonbaharhüznü tek kelimeyle huzur demek...
YanıtlaSilSonbahar mevsimini seviyorum doğadaki kıpırdanış etkiliyor beni :)
SilNe güzel ifade etmişsin Profesör teşekkür ederim:)
evsiz yapraklar tanımlaması ne hoş.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Burcu:)
SilSevgiler