Dünyada bir nehir

Bir gece şu ormanın kıyısından 
Gizlice geçip gitmeliyim 
Kimseler bilmemeli, kimseler 
Şurda bir zaman benim de yaşadığımı. 
Arkamdan sade bir ağaç 
Bir ağaç, ertesi gün ancak:
"Dün gece, demeli, burdan bir nehir geçmiş". 
İş işte bu kadarla kapanmalı. 
Habersiz çıkıp gidişime üzülmemeli 
Bir işim çıktığını bilmeli 
Bilmeli ki bu dünyada 
Herkesin bir işi vardır 
Kimin çok kimin az çalıştığını ise 
Dünyada kimse bilmez . 
Hem, şimdi, şu anda beni 
Ağrı 'ya yakın bir yerde 
Bir yığın tohumun beklediğini 
Sanırım biriniz bilmez. 
Bir varsam yanlarına 
Kim bilir nasıl bayram edeceklerdir 

Bir de böyle düşünün. 
Biz ki hepimiz ayrı ayrı bekleniriz 
Kimimizi bir papatyadır bekleyen 
Kimimizi bir kavak ağacı. 
Keyfime göre yaşadığımı 
Hanginiz ileri sürebilir? 
Şu gökyüzünü doyasıya seyrettiğimi bilmem. 
Ama siz yine de, 
Böyle gece gündüz 
Akıp durduğuma bakmayın benim 
Benim de şüphesiz geçen hayatıma bakıp 
Tutulduğum olmuştur 
Ölümü düşündüğüm sizin gibi 
Böyle olacak olduktan sonra 
Niçin geldiğimi sormuşumdur 
Yani benim de Hitler, 
Benim de Mussolini kadar 
Yalnız kaldığım olmuştur dünyada. 
Ama ne çok şey var sevilecek 
Bize ölümü düşündürmeden 


Tutacak şu dünyada 
Dedim ya şu hepimizin üstündeki 
Gökyüzü var bir kere 
İnsanı tutup kolundan 
Yere çalıveren. 
Sonra belki büyük denizlerin 
Şaşkın balıklan vardır 
Ve nerede olursak olalım 
İnsanlar vardır belki evvela 
Belki de aynı hizada 
Sümüklüböcekler gibi yalnız 
Sümüklüböcekler gibi çıplak, kimsesiz. 
Ve nihayet ekilmemiş topraklar vardır 
Bizi düşünüp gelmiş 
Bizi ölümden alıkoyan. 
Şimdi belki anladınız 
Niçin durmadan akmak isterim. 
Niçin geçen hayatımdan çok 
Önümdeki günlerime bakarım 
Niçin ölemem.

İlhan Berk