"Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni
Değmez bu yangın yeri,avuç açmaya değmez
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru
O kız oğlan kız erdem dağlara kaldırılmış
Ezilmiş,hor görülmüş el emeği göz nuru
Ödlekler geçmiş başa,mertlik bozulmuş
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene
Doğruya doğru derken,eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen'e
Vazgeçtim dünyadan,dünyamdan geçtim ama
Seni yalnız komak var,o koyuyor adama
Vazgeçtim bu dünyadan...."
Wiliam SHAKESPEARE
Nasıl vazgeçilir bilemem ki. Çocuklarımız belki de torunlarımızı göremeden
YanıtlaSilSevg,ler
Çocuklar olmasa bazen bu hayatın çekilir hiç bir yanı kalmazdı sanki.
Silbu şiiri okuduğumda 'melon şapka'nın sesi geliyor kulaklarıma.bu şiiri çok iyi okuyordu ve şimdi daha da anlamlı geliyor sözler..
YanıtlaSilAynı şiirde,aynı hisleri paylaşmak,işte en güzel olan bu.Ben de hep o zamanları anımsıyorum.
SilByay güzelmiş bu şiir :) İlk defa karşılaştım bu şiirle çok da hoşuma gitti :)
YanıtlaSil