“Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim,’ dedi: ‘Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.'” (s.113)
“Kendini, rakipsiz saydığı konuların dışında, bir daha hiç bir zaman tecrübe etmemeyi ve kuvvetsiz olduğu yerlerde de ehemmiyetvermiyormuşçasınagillerden olmayı uygun buldu” (s.62)
“Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz.” (s.80)
“Ben kendimi yeterli görmüyorum. Ne için yeterli? Her şey için.” (s.93)
“Dünyada büyük ve güzel şeyler de var demişti bir gün. O sırada ben ne yapıyordum? Hiç bir güzelliğin içime girmesine izin vermiyordum.” (s.107)
“Sonra unutacaklar. Unuttukları için de unutulacaklardır. Kendi güzelliklerini de -eğer bir güzellikleri varsa- unutacaklardır. Yalnız sizin içinizde yaşayacaklardır: bunu bilmedikleri için de, yaşadıklarını da bilmeyeceklerdir. Alışkanlıktan başka bir şey bilmedikleri için, sizin de yokluğunuza alışacaklardır.” (s.350)
“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.” (S.425)
İlk okuduğumda 14 yaşındaydım, ne anladım o zaman emin değilim, sonra defalarca okudum, her sefer değişti çıkardığım anlam :) Sanırım şimdi yeniden bir daha okuma zamanı gelmiş.
YanıtlaSilkesinlikle her yaşta, her okuyuşta farklı bir yorumlayışı oluyor:)
SilDaha bugün bitirdim Oğuz Atay'ın Tehlikeli Oyunlarını. En yakın zamanda Tutunamayanları da okumak istiyorum :)
YanıtlaSilOnu da çok severim:)
SilBu kitabını da öneriyorum, kitap yorumunu önceden yapmıştım bu sefer alıntılara yer verdim:)
“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.” (S.425)
YanıtlaSilkesinlikle
Gerçekte yaşadığımız hayal kırıklıkları o dünyayı daha cazip kılıyor:)
Silsayfa 80 ben 😁
YanıtlaSilyes, hepimiz :))
Sil