Dua - Ali Şeriati

"Allahım! «Akidemi» «sorunlarım»ın elinden kurtar ve koru!

Rabbim! Bana sorumluluktan kaçan inanç ucuzluğuna karşı dayanma gücü ver!

İlahî! Akli ve bilimsel olgunluğum anında bile beni taassuba düşürme! Duyarlılık ve aydınlık faziletinden mahrum kılma!

Ya Rabbi! Beni sürekli bilgili ve uyanık kıl ki, bir kimseyi yada bir düşünceyi olumlu, olumsuz- iyice tanımadan önce bir yargıya varmayayım.

Allahım! Egoizm, çekememezlik ve kıskançlıkla karışmış cehalet ve başıboşluğumu, düşmana savaş, dosta saldırı aracı yapma!

Rabbim! Benliğimin; şöhreti olmam istenen benliğin kurbanı durumunu bana verme!

Allahım! Benim ruhumda, «insanlık»ta ihtilafı, «düşünce»de ihtilaf ve «ilişki»lerdeki ihtilaf ile karıştır ki, bu üç temel şeyi birbirinden ayrı tanıma gücünü bulamayayım.

İlahî! Beni garaz, kin, kıskançlık nedeniyle zulmün oyuncağı yapma!

Allahım! Beni insanlığın dört büyük zindanı olan «tabiat», «tarih», «toplum» ve «benlik»ten kurtar! Sen, ey yaratıcı! Beni yaratmışsın. -Benliğini, benliğimin yaratıcısı bilirim. Başka da değil- Öyleyse benliği çevreye, çevreyi de benliğe uyarlayabileyim, uygulayabileyim!

Ey Muhammed'i gönderen! Beni, «her şeye evet»çi bir tavır takınanlardan eyleme!

Ya Rabbi! Egoistliği benden uzaklaştır ve egoizmi kaldır ki, başkalarının egoistliğini görüp eziyet çekmeyeyim!"

Bu dua kitabı bir şey isteme aracı değildir; aksine bir eğitim ve öğretim kitabıdır. İnsanı Allah'ı, insanla Allah arasındaki bağı, insanla evren arasındaki ilişkiyi, Sartre'ın deyişiyle insanın hayattaki insani konumunu gösteren bir felsefe kitabıdır. İnsani konum, ben'i oluşturan etkenler ve şartların tümüdür. Bireyin sahip olduğu en güzel haller içinde böylesine derin bir eğitimdir ve bunun adı duadır. Ama sıradan anlamıyla bilinen dua değil; derin bir bilimsel, ahlaki ve felsefi eğitim kitabı.

Bir çok yönüyle duayı ele almış Ali Şeriati ve son olarak şöyle bir tanıma varmış:

"Dua, kendi benliğinin zindanına düşmüş, zindanda olduğunun farkına varmış, oradan kurtulma isteğine duyduğu aşk kendisini kararsız hale getirmiş bir insanın kaygısının ve ızdırabının tecellisidir. Dua, yalnız kalan ruhun ve yalnızlığın tecellisidir."