Biten yeni kitabım:)

ÖĞRETMENİM MORİ'YLE SALI BULUŞMALARI-  MİTCH ALBOM

Kitap anlatıcının üniversite mezuniyetini anımsaması ile başlar. Üniversitede sosyoloji dersleri aldığı hocası Morrie Schwartz yazarın en sevdiği öğretmenidir. Morie ve Mitch önemli bir zamanı sohbetlerine ayırmakta her salı rutin bir şekilde buluşup konuşmaktadırlar. Bu buluşmalar Mitch'in hayatında okuduğu dönemde fark edemediği etkiler yaratmıştır. Ancak hayata atılıp o hengamenin içinde bu etkilerin kaybolduğunu görmeye başlar.

Son buluşmalarından on altı yıl sonra hocasını bulmaya gider. Sonra onun motor nöron hastalığına yakalandığını ve son günlerini yaşadığını öğrenir. Yeniden her salı buluşmaya başlarlar. Morie yine eski öğrencisine hayat, insan, evlilik, ölüm ve ahlaki değerler üzerine çok güzel dersler verir.
Ama bu dersler o kadar bizi anlatıyor ki çoğu yerinde ufak notlar aldım hep. Ve Morie'nin hayata dair düşüncelerini ve duygularını kendime çok yakın hissettim.

Yazarın değerli öğretmeni, her günü son gününmüş gibi yaşayıp, anları dolu dolu ve anlamlı kılmanın basit ama önemli ip uçlarını veriyor anlatılarında. Bunun yanında insanların bir çok zaman eşyaya, maddesel varlıklara tutunmasının duygusal tatminsizlikten ileri geldiğini, bunların onları mutlu etmeyeceğini  vurguluyor çoğu yerde.  Maddeden ziyade manevi zenginliğin insanı doyuma ulaştıracağını anlatıyor. 

Kitap sinemaya da uyarlanmış. Henüz izlemedim ama kitabı okumak daha çok keyif veriyor bana. Kitaptan uyarlanan filmler kitaptaki tadı tam olarak yansıtamıyor hep bir şeyler eksik kalıyor. Bunu en çok Barış Bıçakçı'nın  yazdığı ve sinemaya aktarılan Bizim Büyük Çaresizliğimiz filmini izlediğimde hissetmiştim. Kitaptaki duygu aktarımı filme ne yazık ki yeterince yansımamıştı.