Zaman mı geçmiş onlardan, onlar mı zamanı ezmiş geçmiş? Belli değil.
Eskitmişler her şeyi. Eskitmişiz kendimizi.
Tıpalanmış enerji. Bekletilmiş, yönünü kaybetmiş, savruk enerji.
Belirsiz bekleme salonu karmaşasından kopmuş devasa bir devinim.
O tünelde beklerken, akıtılmayan enerji artık duramıyor hiç bir yerde.
Çocuklar, onlar, anlar, yüzler, sesler.
Okulda her gün çocuklarımın yaşadığı büyük enerji patlamasından sonra bir enkaz gibi eve dönüyorum.
Benim için ağlama günlük:)) Çünkü bu da geçecek, öyle diye diye somuruyoruz yavanlaşan bir ömrü..
Keyifli bir hafta sonu olsunnnn💙
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder