Ferit Edgü - Kimse

"Biliyor musun, az önce uyurken, düşümde düşünüyordum ki, diyor Birinci Ses.
Uyudun demek, diyor Birinci Ses (şaşkın).
Sen uyumadın mı? diyor İkinci Ses (şaşkın).
Uyudum sayılmaz, diyor Birinci Ses.
Düşümde düşündüm ki... diye devam etmek istiyor İkinci Ses.
Sen hep böylesindir, diye sözünü kesiyor Birinci Ses. Düşünde düşünür, uyanıkken düşlersin.
Elimde değil, diye cevap veriyor İkinci Ses.
kimsenin elinde değil, diyor Birinci Ses (içini çekerek). Bunda utanılacak bir şey yok.
Ben de bunu söylemek istiyordum, diyor İkinci Ses."

Bir kara kış boyu, ülkemizin doğusunda Hakkari'nin on üç haneli, yüz on dört nüfuslu Pirkanis adlı dağ köyünde ayakta kalmak için sürdürülen yalnızlık konuşmaları. Kitap zorlu bir coğrafyada çıkılan bir yolculukta ansımak, aramak, yaşamak, yaşatmak, sormak, sorgulamak adına su yüzüne çıkan içsel iki sesin yahut içsel monologların yaşamla birleşip bir diyaloga dönüşmesi çabalamasıdır. Edgü bu romanında az sözle, düşündüren, sorgulatan derin bir atmosfere götürmektedir okuyucuyu.

Hepimizin bir çok zaman yaptığı bir eylemdir bu içsel konuşmalar. Bu anlamda bizim içimizdeki konuşmalardan oluşmuş bir bütündür bu kitap. Birinci ses, ihtiyaçlarınızı, güdülerinizi psikolojide Maslow'un ihtiyaç hiyerarşisindeki basamakları sırası ile gerçekleştirmenizi salık verirken, öbür ses toplumun doğrularını göz önünde bulundurarak hareket etmenizi öğütler size. Burada mekan, koşullar, içinde bulunulan kültürün özellikleri baskındır ve bu doğrultuda hareket etmeniz gerekmektedir. Birinci sesin dediklerini yaparsınız, ikinci ses yeri gelir aykırı düştüğü için bağırır size. Bunun gibi arada kalmanın ve hayatı sorgulamanın farklı bir tekniğini usta kalemiyle sunmuştur Ferit Edgü.