Sanat ruhlu çocuk :)

Üzerine  kışın kareli gömlek ve renkli sweatshirtler giyerdi. Büyük sırt çantasında fotoğraf makinesi ve küçük bir not defteri olurdu. Duman, Bonomo ve rock grupları dinlemeyi severdi. Konserlerini kaçırmazdı onların. Hatta Bonomo ile yakın arkadaş olmuştu. Onunla fotoğrafları vardı.

Okuduğu şehirden memlekete gelince arkadaşlarının düğünlerinde, özel günlerinde hep yanlarında olur ve fotoğraflarını çekerdi. Gazeteciliği okuyordu ama herkes onu daha çok düğün fotoğrafçısı olarak görüyordu nedense. Çok güzel fotoğraf çalışmaları vardı. Okuduğu şehirde ve memleketteki yerel gazetelerde haberleri çıkardı. Haberlerini kesip kesip eve getirirdi. En çok da onun haberlerinden annesi gurur duyardı. Her dönem onur belgesi alırdı. Şimdi ise son sınıfta gireceği sınavlar için ter döküyordu. İleride bir Cüneyt Özdemir olabilir o da.

Okuduğu şehirde en sık uğradığı yerlerden biri Sokak Kitabevi'ydi. Sokak Kitabevi'nde zaman geçirmeyi ve yeni kitaplar almayı severdi. Yazarlarla, sanatçılarla söyleşilere katılırdı. Memlekete gelirken yeni kitaplar getirirdi. Ot ve sabit fikir gibi dergilerini de edebiyat tutkunu ablalarına getirirdi. Ablaları ona güncel ayaklı kütüphane derlerdi ya da evin en küçüğü olduğu için onlardan sürekli harçlık aşırmanın yollarını denediği için ona sevimli vurguncu derlerdi. Bilgisayarına hep yeni filmler yükler sonra da ablaları tatilde onun yüklediği filmleri izlerlerdi. Az konuşur o da ablaları gibi gizli gizli yazardı. Bazen kendi dünyasına saklanır kimse bulamazdı onu. Çok titiz ve düzenliydi. Saçları ile uğraşmayı değişik şekiller vermeyi severdi. Kollarına dövme şeklinde yaptırdığı şiiri hiç bir zaman tam okutmamıştır kimseye. Aslında çok duygusaldı. O evin en küçüğü olduğu için ailesinin gözünde hiç büyümüyordu. Bir yılbaşı gecesi doğmuştu. Küçükken onun doğumundan sonra evde hindi pişirilmesi adet olmuştu. Ancak şimdiki yılbaşı günlerinde o, başka bir şehirde olsa da babası bu geleneği sürdürmeye çalışıyordu. Yılbaşında doğmuş inatçı bir oğlaktı o da. Yeğenlerini çok sever onların taklitlerini çok güzel yapardı. Her yemekten sonra canı muhakkak şekerli bir şey yemek isterdi. Ablalarından en çok mozaik pasta yapmalarını isterdi. Rivayete göre sevgililerinden de bunu istermiş. Çünkü annesi bir gün evde yapılmış, kim tarafından yapıldığı bilinmeyen bol çikolatalı, fındıklı bir mozaik pastayı görünce böyle bir tahmin yürütmüştü. 

Hep üç büyük şehirden birinde okumayı hayal ederdi. Hayalini okurken gerçekleştiremedi ama o üç büyük şehirden birinde iyi bir gazeteci olacağı ve kendini hep geliştirmeye devam edeceği gün gibi açıktı. Yolun hep açık olsun sanat ruhlu çocuk...