Güle Güle Bezler

  
Tuvalete alıştırma süreci annelerin gözünde büyüyen bir zaman dilimidir.Bu sürece adım atmadan önce çocuk gelişimi yazarlarının tuvalet alışkanlığı kazandırma sürecine bakış açılarını incelemek ve çocuğunuzda bu sürece hazır olduğunu bellli edecek sinyalleri almanız önem arzeder.Eğer bu sinyalleri aldıysanız ve geniş bir sabrıda belleğinize işlediyseniz bu sürece başlamalısınız.Gerekli malzemeler:Bir adet klozet adaptörü,bir adet lazımlık,bir adet küçük bir tabure,çeşitli dergiler,bol külot,banyoya asmak için onun sevdiği bir kahramanın resmi,her doğru isabeti pekiştirmek amaçlı minik yıldızlar,stickerlar ve tabiiki bol sabır tahammül...
    Sıgmund Freud'a göre bu alıştırma sürecinde annenin ya da bu alışkanlığı kazandıran kişinin tutumu çok önemli.Zira annenin baskıcı tutumu çocuğun kuşkucu bir kişilik oluşturması,annenin rahat tutumu özerk bir kişilik oluşturması anlamına geliyor.
Aynı şekilde bu dönem çocuğun cimri,tutumlu olma ya da müsrif olmasının temellerini oluşturuyor.Psikolojik açıdan bu kadar önem teşkil eden bir konu üzerinde annenin de hassas davranması gerekiyor.Alıştırma sürecinde çocuğun o ıslaklığı farketmesi ve farkındalığın oluşması da gerekli.Yaptığı her kazada"Canım kaza oldu.Bir daha ki sefere buraya yapıyoruz"demek ve kesinlikle azarlamamak çok önemli. Benim sıkı takipçim Tracyy Hogg sabahları uyanır uyanmaz çocuğunuzu tuvalete oturtmanızı salık verir.Ben de onun dediğini önce yaptım,sabahları oturttum bazen yaptı bazen yapmadı.Bu süreç için de alıştırma külotlarının çocuğun farkındalığını azalttığını gördüm,çünkü ona yapınca çok fazla hissetmiyor ve bu süreci uzatmaktan başka işe yaramıyor.Banyoya sevdiği kahramanlardan Şirin Baba'nın resimlerini astık tuvaletini her söylediğinde bir tane boyadık.Banyoda sevdiği kitabı okuduk.Bazen de her söylediğinde duvara bir yıldız yapıştırdık,bazen de elinin üzerine küçük bir yıldız attım,minik krakerlerden ödül olarak verdim.Harvey Karp'ın dedikodu yöntemini kullandım."Şirin baba biliyor musun Gülce artık çişini tuvalete yapıyor" dedim.Ya da "Ayşe bebeğin çişi gelmiş hadi götürelim"diyordum sonra da onun yapmasını istiyordum.Bu yöntem çok hoşuna gidiyordu bazen de sevdiği bir kitabın kahramanının da bez takmadığını ve büyüdüğünü ifade ediyordum.Eğer çocuğunuz oturmak istemiyorsa zorlamayın ona biraz zaman tanıyın sonra yeniden deneyin.Gülce bu sürece başladığımızda zaten kakasını söylüyordu sorun çişdeydi.Çiş kısmında bişeyler içtikten sonra yaklaşık 45  dakika sonra oturttum.Çoğunda ben götürünce yapıyordu.Ama kendi kendine söylemesi birçok kazadan sonra oldu,artık ümidi kesmişken o sihirli cümleyi söyledi."Anne çişim geldi" Tabii ben havalarda,şimdi her ortamda söylüyor ve geceleri de iki defa uyandırıyorum kesinlikle bez takmıyorum.Gece kısmını bazı arkadaşlarım sonraya bırak dedi ama ben hepsini aynı anda öğrensin istiyorum.Şimdi sevdiğimiz dostlarımıza Gülce'nin bez takmadığını söylüyoruz ve onların da Gülce'yi tebrik etmeleri çok hoşuna gidiyor.Bütün güzel annelere bu süreçte kolaylıklar diliyorum...