Side'den döndüm. Ankara'da asırlar süren bir kıştan sonra deniz, kum ve güneş üçlüsüyle hasret giderdim. Her yaz kendime okuma challenge başlatıyorum. Bu kapsamda Nobel ödüllü yazarları okumaya devam ediyorum. Tek Bacaklı Yolcu, diktatör bir rejimden kaçarak yabancı bir ülkede sığınmacı olarak yaşamaya başlayan bir kadının büyük yalnızlığını, yabancılığını, arayışlarını ve memleket özlemini yansıtıyor. Yazarı ilk kez okudum ve üslubu çok farklı geldi. Okurunu zorlayan kitaplardan:)
***
“Yolcular diye düşündü İrene, uyuyan kentlere heyecanla bakan yolcular. Artık geçerliliği olmayan arzulara. Kent sakinlerinin ardından bakan. Tek bacaklı ve kayıp bacaklı yolcular. Yolcular çok geç geliyor.” (S.86)
.
“İnsan değiştirir bu cümleleri, kendine benzetir dedi İrene. Gözü pek oldukları için, bu cümleler sayesinde yaşayabileceğini sanır insan.”(s.87)
Şu ara zorlanmaya gelemiyorum Bahar'cım, ben bunu geçeyim, ama şarkıyı çok severim:)) eline sağlık, sevgiler:)
YanıtlaSilbir de beni düşün Erencim deniz kenarında okuma çabalarımı:)) geçebilirsin bir şey kaybetmezsin:) şarkı yaz havaları, teşekkür ederim, sevgiler..
SilBiraz trajedik geldi bana bu aralar daha klasik kitaplar okuyorum. Bu kitap bana ağır gelebilir.. Tanıtım için teşekkürler
YanıtlaSilklasikler iyidir, keyifli okumaların olsunn:)
Silrica ederim, sevgiler..
Mültecilerin hayatlarını hep merak eder insan değil m?
YanıtlaSilkim bilir ne kadar zordur aidiyet hissini oluşturmaları...
Sil