kanadı yoktu uçamazdı
bitmeyen hasretliği vardı kırlangıçlara
kelimelerin kanatlarıyla dolaşırdı sayfalarda
bir ses kalmazdı ıslak kederlerden
gecelerin ışıksızlığına inat yaktığı mumların
izleri kalırdı ellerinde
dünya iyi bir yer değildi
çiçeklere benzeyen hayallere uzaktı
salkım söğüdün gölgesinde büyürdü doyurmayan sevgi
tekinsiz yollarda herkes kendine sürgün olurdu
kalpler korunaklı, niyetler pazarlıklı
izi sürülen hikaye hep hüzün kokulu
belki başka bir yer, başka bir rüya bekliyor onu
yalnızlığın zehrini akıtmış sarmaşığında
gecelerin ışıksızlığına inat mumların tercüman olması hislere..
YanıtlaSilaslında ne çok şey var hislere tercüman olan :)
SilEvet dünya iyi bir yer değil :( Ama belki*li her cümle bi umut bu yüzden çok sevdim :)
YanıtlaSilorada umut var çünküü, umudumuz hep çoğalsınnn:)
SilAma yine de bir umut, bir ışık, bir gülümseyiş oluyor bir yerlerde bekleyen...
YanıtlaSilkesinlikle handancım...:)
SilÇok derin ve manidar.. Uzun süredir şiir okumuyordum, keyif aldım ki ^^
YanıtlaSilKaleminize sağlık!
çok sevindim o zaman, teşekkür ederim :))
SilSiz başlı başına hislerin tercumanisiniz. .
YanıtlaSilçok teşekkür ederim..:)
Siluzun zamandır olmayışım şu satırları okurken üzdü
YanıtlaSilherkesten her şeyden biraz sizde
hoş geldin tatlımmm :)
SilGezegenimiz iyi de "biz" kötüyüz "biz" Hani şu kimselerin ben onlardan değilim diye kendini içerisine sokmadığı "insanoğlu" var ya, kötülük hep onun elinden çıkma.
YanıtlaSilinsanlar dünyayı kötüleştiriyor haklısın..
Silhayat hep hüzünlüymüş gibi geliyor, çoğu zaman hüzünlü olsaydı da mutlu olduğumuz anların tadı olsaydı ama maalesef hep hüzün dolu
YanıtlaSilhüzün her yerde :)
Sil