24 Mart 2013 Pazar

Çocukluk Şarkısı



Çocuk daha henüz çocukken kollarını sallayarak yürürdü.
Derenin ırmak olmasını isterdi, ırmağın sel,
bir su birikintisinin de deniz olmasını.
Çocuk henüz çocukken çocuk olduğunu bilmezdi.
Herşey yaşam doluydu ve tüm yaşam birdi.
Çocuk henüz çocukken hiçbirşey hakkında fikri yoktu.
Alışkanlıkları yoktu
Bağdaş kurup otururdu, sonra koşmaya başlardı.
Saçının bir tutamı hiç yatmazdı
ve fotoğraf çektirirken poz vermezdi…
Çocuk henüz çocukken şu sorulara sıra gelmişti.
Neden ben benim de sen değilim,
Neden buradayım da orda değilim.
Zaman ne zaman başladı ve uzay nerede bitiyor.
Güneşin altındaki yaşam sadece bir rüya mı?
Gördüklerim, duyduklarım, kokladıklarım sadece dünyadan önceki dünyanın bir görüntüsü mü?
Gerçekten kötülük var mı?
Gerçekten kötü insanlar var mı?
Nasıl olur da ben olan ben olmadan önce var değildim ve nasıl olur da ben olan ben, bir zaman sonra ben olmayacağım…
Çocuk daha henüz çocukken ıspanağı, bezelyeyi, sütlacı ve karnabaharı ağzında geveleyip dururdu,
ama şimdi hepsini yiyor, üstelik mecburiyetten değil.
Çocuk henüz çocukken bir keresinde yabancı bir yatakta uyandı.
Şimdi tekrar tekrar uyanıyor.
Bütün insanlar güzel görünürdü, şimdi ise sadece bazıları.
Cenneti gözünün önüne getirebiliyordu, şimdi ise tahmin ediyor.
Hiçliği düşünmezdi, bugün ondan ürküyor.
Çocuk henüz çocukken hevesle oyun oynardı,
şimdi ise ancak yaptığı işle heyecanlanıyor.
Çocuk daha henüz çocukken elma ve ekmek yemek yeterliydi.
Bu bugün de böyle.
Dutlar ellerini doldururdu, bugün ki gibi
Taze cevizler buruşuk bir tat bırakırdı ağzında, hala bırakıyor.
Çocuk henüz çocukken bir dağın doruğuna vardığında biraz daha yükseğini arzululardı hep,
Büyük bir şehir gördüğünde daha büyüğünü isterdi, bugün de böyle bu.
Coşkuyla ağaçların dallarına tırmanırdı tepedeki kirazları toplamak için, bugün de böyle bu.
Kızarırdı yüzü yabancıların gözü üstündeyken, bugün de bu değişmedi.
Sabırsızca ilk düşen karı beklerdi,
bugün de yaptığı gibi.
Çocuk daha henüz çocukken
zıpkın gibi bir çomak fırlattı ağaca
bugün hala titrer çomak o ağaçta.
Peter Handke

22 yorum:

  1. Peter Handke ilk kez duydum böyle bir yazarı ama gerçekten çok sevdim. Çok farklı yerlere götürdü beni. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "çocuğun hikayesi" diye bir kitabı olduğunu biliyorum
      ve bu şiirini çok severim,çok gerçekçi ve tatlı bir şiir:)

      Sil
  2. hikaye tadında bir şiir,sevdim:)

    YanıtlaSil
  3. sınavda görevliydin dimi canım kolaylıklar diliyorum:)

    YanıtlaSil
  4. Beni de çocukluğuma götüren harika bir şiir,çokk güzel.
    Yazarının ve paylaşımın için senin yüreğinize sağlık canım.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım kendini bulman ne güzel
      rica ederim
      sevgiler

      Sil
  5. Hepimizin bir çocuk yanı var..
    O çocuk yanımız olmasa çekilmez olurdu bu yalancı dünya..!

    YanıtlaSil
  6. bazen bir satır bile lezzetli kılarken hayatı bu şiir zirvelere çıkardı hayat zevkimi.. Zevkli arkadaşım paylaşım harika. öptüm :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ne güzel ifade ettin canım benim
      şiirlerde paylaşmak hayatı..
      öpüyorumm

      Sil
  7. O çocuk hiç büyümesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büyümesin büyüyünce hayat ağır hem de çok ağır..

      Sil
  8. Çocuk olduk, şarkıyla :))

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Her çocuk 7'sinde ne ise,
    70'inde de o oluyor :-)

    Güzeldi,teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. değişim biraz güç olsa da iyi anlamda yollar katetmeye niyetli olmak belki bir şeyleri değişitirir,kimbilir...

      Sil
  10. ya canım ben anlamıyorum bır kıtap cıkartmaya ne dersın sen benı her seferınde duygulandırmayı basarıyorsun..noktamı soyle koyuyorum keske herkes cocuk olsa saf olsa kotuluk olmasa..sevgıler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımm yüreğine dokunabilmek ne güzel:)
      çocuk kalmak her şeye rağmen...

      Sil
  11. Peter Handke ben de ilk kez duydum enteresan bir kalemi var.

    YanıtlaSil