24 Mart 2012 Cumartesi

Tam 26 Aylık,

      26 aylık bir canlı,26 aydır hep canlı kalan bir hayat:)Gülce kızım,artık bir birey olmanın vermiş olduğu sorumlulukların farkındasın.Kişisel tercihlerinin önüne geçemiyorum.Sevmediğin sebze yemeklerini önceleri oyunla da olsa kakalarken şimdi bu numaraları yemiyorsun.Meraklısın,anne bu ne? sorularının haddi hesabı yok.Kendi odanda,tek kişilik yatağında uyuyorsun,kitaplarının bazı bölümlerini kendi sözcüklerinle anlatıyorsun.Soru eklerini,bağlaçları kullanarak güzel cümleler kuruyorsun.Doğum sonrasındaki oyun okuluna devam ediyorsun.

Annen ve baban senin için olabildiğince zengin bir oyun,öğrenme,yaşantı ortamı sağlamaya çalışıyor.Ancak eşyalarının kıymetini çok az biliyorsun.Fotoğraf çekinmeyi ve telefonla konuşmayı çok sevmiyorsun.Bu aralar ben anne oldum,diyerek anne rolüne girmekten hoşlanıyorsun."Ay'a Yolculuk"kitabını,kedileri ve kiviyi çok seviyorsun.Dışarıda yemeyi,oyun alanında vakit geçirmeyi çok seviyorsun.İşini yaptıracağın kişiye daha bir nazik davranıyorsun."Anneciğim,benim annem" diyerek her şeyi yaptırmaya çalışıyorsun.Benmerkezci davranışlarını eve bir misafir geldiğinde arttıryorsun.Anne ve babanı kimseyle paylaşmak istemiyorsun.Odana herkesi götürüp zorla oyun oynamalarını istiyorsun.
Bir de annenin senin için neleri göze aldığını hissediyor musun acaba?Ya da bir gün hisseder misin,hissetsen anlar mısın beni?

2 yorum:

  1. ne kadar cabuk gecıyor zaman gecmez gıbı gorunurken..bırey olmus mınık kızın ve soruları var..daha ne dedıgını anlamazken..bı tuhaf oldum buyusunlermı boylemı kalsınlar...ne tuhaf..saglık tum bebeklerın cocukların olsun

    YanıtlaSil
  2. Evet çok şaşırtıcı,büyüdüklerine tanık olmak,inanılmaz zamanın değişken yüzüne yetişememek hayatın ta kendisi...

    YanıtlaSil